...

Het opiniestuk is vandaag verschenen in De Morgen en gaat over het idee van de Bvas om de artsentarieven aan te passen aan het inkomen van de patiënt. "Dat klinkt in eerste instantie sociaal verantwoord, maar het tegendeel is waar", zeggen de professoren.Solidair stelsel"Het betekent de doodsteek aan het solidaire stelsel, waarin afspraken over tarieven en terugbetaling van prestaties collectief worden vastgelegd. Men moet geen helderziende zijn, om te voorspellen dat als het Bvas-voorstel werkelijkheid wordt, we een geneeskunde met drie trappen krijgen: basiszorg aan 'sociale tarieven' voor mensen met een laag inkomen, iets betere zorg voor wie in de middencategorie valt en een goede verzorging voor wie een bruto belastbaar inkomen van meer dan 38.000 euro heeft (zowat de helft van de bevolking) én de zorg kan betalen. Het voorstel houdt in dat artsen de mogelijkheid moeten krijgen de inkomensstatus van patiënten online te controleren. En dat is dan weer een schending van de privacy."Volgens de wetenschappers zal het voorstel onvermijdelijk leiden tot "een meer ongelijke verdeling van gezondheid in onze samenleving".Rantsoeneren"Er zijn voor de toekomst van de gezondheidszorg maar twee mogelijkheden", reageert Bvas-voorzitter dr. Roland Lemye. "Ofwel rantsoeneren we de zorg, of we doen de patiënt betalen. Wij kiezen voor de meest sociale mogelijkheid. En voor hen die uit de boot dreigen te vallen, de sociaal zwakkeren, is er nog steeds de sociale zekerheid om hen op te vangen. We willen de sociale zekerheid zeker niet in vraag stellen."Dr. Lemye ontkent dat de Bvas kiest voor een 'geneeskunde voor de rijken'. "We staan voor een ratsoenerende oplossing met een grote rol voor de eerste lijn. We mogen niet afglijden naar toestanden zoals in Nederland en het Verenigd Koninkrijk, waar een consultatie bij de huisarts vijf tot tien minuten duurt. Bij ons is dat 20 tot 25 minuten, voldoende om kwaliteit te garanderen."Nog volgens dr. Lemye is hun idee niet te nemen of te laten, maar verdient de arts een behoorlijk inkomen. "Een arts studeert lang, werkt keihard op de soms meest onmogelijke uren en heeft een kortere loopbaan. En dat zal er gelet op de toename van chronisch zieken en de vergrijzing niet op verbeteren. Ook dat alles mag worden gevaloriseerd."