...
De media spelen in deze vaak de rol van stoorzender. Een zeer beperkte wetenschappelijke bagage heeft het gros van de journalisten. Schering en inslag zijn de redeneerfouten. "Bij een kwart van de dodelijke ongevallen had de bestuurder alcohol gedronken en bij 75% van de dodelijke ongevallen had de bestuurder koffie gedronken. Het is dus veiliger wanneer de bestuurder alcohol drinkt in plaats van koffie." Bij de haren getrokken? Wellicht. Maar vulgariserende stukken staan bol van dergelijke sofismen en kromme logica. Traditioneel volstaat ook het klassieke principe van woord en wederwoord. De klus is geklaard als meningen tegenover elkaar worden afgewogen, menen heel wat redacteurs. Geneeskunde is geen democratie. Volgens de wetenschappelijke regels van de kunst uitgevoerde studies afzetten tegen de opinie van de man in de straat... het is klinkklare onzin. Toch bezondigen veel journalisten zich hieraan; bij herhaling bewijst de berichtgeving over alternatieve geneeswijzen dit. Voorts is er nog de ideologisch-modieus gekleurde informatie. Big Farma afschieten, is al jaren trending. Soms terecht, vaak ook niet. En kwakkels op sociale media, onbetrouwbare informatie op websites... Het hoort er allemaal bij. Trouwens, waarom sturen ziekenhuizen, medische tijdschriften en anderen wetenschappelijk nieuws de wereld in? Welk belang hebben ze erbij? Niet zelden hebben ook zij boter op het hoofd. Vaak primeert de drang om de eerste te zijn. Dat informatie prematuur is of inhoudelijk onvoldoende correct afgetoetst, is dan bijzaak. Met het resultaat van dit communicatiezootje wordt elke arts nagenoeg dagelijks geconfronteerd. Het hoofd koel houden, keer op keer correcte uitleg geven, blijven herhalen en expliciteren is de boodschap. Voor de patiënt betekent dat vaak slecht nieuws. Als arts gaat u immers in tegen de verwachtingen, tegen de ijdele hoop gecreëerd door niet-correcte redactionele bijdragen die veel meer beloven dan realistisch is. Voorwaar een taaie opgave.