Even terug in de tijd. Het coronavirus kruipt gestaag richting ons land. Verontruste burgers trekken en masse naar de supermarkten en beginnen wc-papier te hamsteren - wat bij velen vrij goed lukt. Tegelijk krijgen de apothekers - terwijl ze amper in beschermend materiaal voor zichzelf en hun personeel kunnen voorzien - steeds meer mensen over de vloer die handgel en mondmaskers willen inslaan. Die voorraad raakt al snel op, maar de vraag blijft groeien. Heel wat apothekers moeten hun klanten willens nillens met lege handen naar buiten sturen. Het komt zelfs zo ver dat de overheid ingrijpt door handgel en mondmaskers - die intussen erg schaars zijn geworden - enkel nog op voorschrift afleverbaar te maken, door de apotheker, dat spreekt voor zich.

De apothekers worden zonder boe of ba van de frontlinie naar de vergeethoek gekatapulteerd

Tot afgelopen weekend dus. In de betrachting om de intussen wel massaal beschikbare mondmaskers - die nu verplicht zijn, onder meer op het openbaar vervoer - zo breed mogelijk te verspreiden, beslist de overheid om ze voortaan via de supermarkten te verdelen.

Een dolk in de rug van de apothekers, die sinds het begin van de coronacrisis in de frontlinie staan en nu zonder boe of ba naar de vergeethoek worden gekatapulteerd. Alweer.

Advies geven, kaderen, uitleg verstrekken bij de verkoop van geneesmiddelen en medische hulpmiddelen: het hoort allemaal bij het wettelijke takenpakket van de apotheker. Maar wie zal in de supermarkt zorgen voor het noodzakelijke advies aan wie er mondmaskers in zijn/haar winkelkarretje legt? Wie kijkt erop toe dat ze gekocht worden door de mensen die er het meest nood aan hebben, zoals de overheid het vooropstelt?

Voor de apothekers is deze beslissing een heuse kaakslag, en dat is zacht uitgedrukt. Sommigen vatten de koe bij de horens en delen uit protest hun voorraad mondmaskers nu gratis uit. Ik zie het de supermarkten nog niet doen...

Even terug in de tijd. Het coronavirus kruipt gestaag richting ons land. Verontruste burgers trekken en masse naar de supermarkten en beginnen wc-papier te hamsteren - wat bij velen vrij goed lukt. Tegelijk krijgen de apothekers - terwijl ze amper in beschermend materiaal voor zichzelf en hun personeel kunnen voorzien - steeds meer mensen over de vloer die handgel en mondmaskers willen inslaan. Die voorraad raakt al snel op, maar de vraag blijft groeien. Heel wat apothekers moeten hun klanten willens nillens met lege handen naar buiten sturen. Het komt zelfs zo ver dat de overheid ingrijpt door handgel en mondmaskers - die intussen erg schaars zijn geworden - enkel nog op voorschrift afleverbaar te maken, door de apotheker, dat spreekt voor zich. Tot afgelopen weekend dus. In de betrachting om de intussen wel massaal beschikbare mondmaskers - die nu verplicht zijn, onder meer op het openbaar vervoer - zo breed mogelijk te verspreiden, beslist de overheid om ze voortaan via de supermarkten te verdelen. Een dolk in de rug van de apothekers, die sinds het begin van de coronacrisis in de frontlinie staan en nu zonder boe of ba naar de vergeethoek worden gekatapulteerd. Alweer.Advies geven, kaderen, uitleg verstrekken bij de verkoop van geneesmiddelen en medische hulpmiddelen: het hoort allemaal bij het wettelijke takenpakket van de apotheker. Maar wie zal in de supermarkt zorgen voor het noodzakelijke advies aan wie er mondmaskers in zijn/haar winkelkarretje legt? Wie kijkt erop toe dat ze gekocht worden door de mensen die er het meest nood aan hebben, zoals de overheid het vooropstelt? Voor de apothekers is deze beslissing een heuse kaakslag, en dat is zacht uitgedrukt. Sommigen vatten de koe bij de horens en delen uit protest hun voorraad mondmaskers nu gratis uit. Ik zie het de supermarkten nog niet doen...