Het lezen van het essay van Kathy Mathys in De Standaard van zaterdag 24 april 2021 is geruststellend angstwekkend én angstwekkend geruststellend. Ik verklaar me nader.

Ja, angst is des menschen. George Orwell parafraserend , "All anxieties are equal but some are more equal than others", kan angst het leven van iemand min of meer in de greep hebben. Beide uitersten zijn ongewenst.

Enerzijds kan er te weinig angst zijn. Paul Moyaert schrijft ergens: "Personen die geen angst hebben, dat is pas angstwekkend." Bij een teveel aan angst wordt deze een slechte raadgever met alle gevolgen van dien. Er is echter ook goed nieuws. Robert Long zong in de jaren zeventig van de vorige eeuw: "Wie het meeste angst heeft, heeft vaak het minst te vrezen" (in het lied 'Allemaal angst').

Ja, angst reduceren en medicaliseren tot een angststoornis is angstaanjagend. De meest gebruikte psychiatrische classificatie zijnde de DSM heeft er een aparte entiteit van gemaakt, nl. 'angststoornis' (met talloze onderverdelingen, varianten en andere bijkomstigheden). Daardoor is alle betekenis en context die angst aanwakkeren, verdwenen.

Angst staat niet op zich. Het is geen zogenaamd virus dat plots (paniekaanval) of geleidelijk het leven van een persoon (veralgemeende angst) aantast. Angst is dikwijls een 'mene tekel', een (raadselachtig) signaal dat ontcijfering vraagt. Betekenisgeving is onmisbaar en kan de angst milderen. Trouwens, betekenisgeving en zingeving maken de mens tot mens.

Allen die angst een menselijk gelaat proberen te geven, ga verder op die weg

Ja, de cijfers van het voorkomen van angstproblemen stijgen angstwekkend. Ook hier is angst een signaal dat er iets aan de hand is in onze maatschappij. We kunnen er niet langer om heen: burn-out is een massaal probleem. De depressie-epidemie is ons sociaal leven aan het ontwrichten.

Daan Heerma van Voss, naar wie verwezen wordt in het essay, legt de vinger op de wonde. Het verdwijnen van de collectiviteit, waar een individu kan op steunen, is er debet aan. Het individu als autonoom wezen is hét ideaal van de Westerse 'verlichte' mens. In feite is het een illusie. Zjef Vanuytsel zong het al: "We kunnen niet zonder de anderen."

De corona-epidemie heeft het pijnlijk duidelijk gemaakt: verbreek de verbondenheid en de mens geraakt ontworteld en vereenzaamd. Hoogleraar Lode Godderis wijst in Artsenkrant van 9 april 2021 op het verloren gaan van de levensnoodzakelijke verbondenheid in coronatijd en verwijst terecht naar de Ubuntu-filosofie als tegengif én inspiratie voor de Westerse hoogmoed die het individualisme en de autonomie hoog in het vaandel draagt. Haar blinde vlek is niet zien dat ze de eigen tak onder zich aan het afzagen is.

Ja, Kathy Mathys en allen die angst een menselijk gelaat proberen te geven, ga verder op die weg. Of om het met de gevleugelde woorden van Samuel Beckett te zeggen: "I can't go on, I'll go on".

Marc Calmeyn is psychiater-psychotherapeut en schrijft in eigen naam. Hij is expert bij de Hoge Gezondheidsraad. Op 11 mei verschijnt zijn boek 'Depressie is menselijk' bij Pelckmans Uitgevers.

Het lezen van het essay van Kathy Mathys in De Standaard van zaterdag 24 april 2021 is geruststellend angstwekkend én angstwekkend geruststellend. Ik verklaar me nader.Ja, angst is des menschen. George Orwell parafraserend , "All anxieties are equal but some are more equal than others", kan angst het leven van iemand min of meer in de greep hebben. Beide uitersten zijn ongewenst.Enerzijds kan er te weinig angst zijn. Paul Moyaert schrijft ergens: "Personen die geen angst hebben, dat is pas angstwekkend." Bij een teveel aan angst wordt deze een slechte raadgever met alle gevolgen van dien. Er is echter ook goed nieuws. Robert Long zong in de jaren zeventig van de vorige eeuw: "Wie het meeste angst heeft, heeft vaak het minst te vrezen" (in het lied 'Allemaal angst').Ja, angst reduceren en medicaliseren tot een angststoornis is angstaanjagend. De meest gebruikte psychiatrische classificatie zijnde de DSM heeft er een aparte entiteit van gemaakt, nl. 'angststoornis' (met talloze onderverdelingen, varianten en andere bijkomstigheden). Daardoor is alle betekenis en context die angst aanwakkeren, verdwenen. Angst staat niet op zich. Het is geen zogenaamd virus dat plots (paniekaanval) of geleidelijk het leven van een persoon (veralgemeende angst) aantast. Angst is dikwijls een 'mene tekel', een (raadselachtig) signaal dat ontcijfering vraagt. Betekenisgeving is onmisbaar en kan de angst milderen. Trouwens, betekenisgeving en zingeving maken de mens tot mens.Ja, de cijfers van het voorkomen van angstproblemen stijgen angstwekkend. Ook hier is angst een signaal dat er iets aan de hand is in onze maatschappij. We kunnen er niet langer om heen: burn-out is een massaal probleem. De depressie-epidemie is ons sociaal leven aan het ontwrichten. Daan Heerma van Voss, naar wie verwezen wordt in het essay, legt de vinger op de wonde. Het verdwijnen van de collectiviteit, waar een individu kan op steunen, is er debet aan. Het individu als autonoom wezen is hét ideaal van de Westerse 'verlichte' mens. In feite is het een illusie. Zjef Vanuytsel zong het al: "We kunnen niet zonder de anderen." De corona-epidemie heeft het pijnlijk duidelijk gemaakt: verbreek de verbondenheid en de mens geraakt ontworteld en vereenzaamd. Hoogleraar Lode Godderis wijst in Artsenkrant van 9 april 2021 op het verloren gaan van de levensnoodzakelijke verbondenheid in coronatijd en verwijst terecht naar de Ubuntu-filosofie als tegengif én inspiratie voor de Westerse hoogmoed die het individualisme en de autonomie hoog in het vaandel draagt. Haar blinde vlek is niet zien dat ze de eigen tak onder zich aan het afzagen is.Ja, Kathy Mathys en allen die angst een menselijk gelaat proberen te geven, ga verder op die weg. Of om het met de gevleugelde woorden van Samuel Beckett te zeggen: "I can't go on, I'll go on". Marc Calmeyn is psychiater-psychotherapeut en schrijft in eigen naam. Hij is expert bij de Hoge Gezondheidsraad. Op 11 mei verschijnt zijn boek 'Depressie is menselijk' bij Pelckmans Uitgevers.