...
Volgens de Gezondheidsraad zijn gynaecologen en huisartsen hiervoor het best geplaatst. Zij begeleiden zwangere vrouwen of gezinnen bij zwangerschapsplanning en kunnen informatie verstrekken over dragerschapsscreening of een verzoek om dragerschapsscreening opvolgen.Wanneer beide wensouders dragers zijn van een mutatie in hetzelfde gen dan lopen ze samen één kans op vier dat hun kind een bepaalde aandoening zal hebben. Als het kind gezond ter wereld komt dan heeft het twee kansen op drie om drager te zijn. De Hoge Gezondheidsraad stelt dat kennis van de dragerstatus dus nuttig kan zijn om risico's vast te stellen bij koppels die geen vooraf bekende familiale risico's op bepaalde aandoeningen hebben en om de reproductieve keuzemogelijkheden te vergroten.Wel is het natuurlijk zo dat de vaststelling van de dragerstatus bij een gezonde persoon belangrijke ethische en juridische vraagstukken kan inhouden. Daarom, zo vindt de Hoge Gezondheidsraad, moet dit in een bredere context bekeken worden en vraagt ze hierover een advies van het Raadgevend Comité voor Bio-ethiek. Een uitgebreide dragerschapsscreening wordt best aangeboden voor de conceptie en gebeurt via de Next Generation Sequencing.Verder is volgens de Hoge Gezondheidsraad screening van beide partners het meest kostenefficiënt om risicokoppels te identificeren. Uiteraard vereist dit geïnformeerde en vrijwillige toestemming. Tot slot beveelt de raad een stapsgewijze introductie aan van dragerschapsscreening. De implementatie ervan als reproductieve keuze kan immers een aanzienlijke aanpassing van de huidige diensten en praktijken vergen en zelfs nieuwe soorten diensten vereisen. Als eerste stap beveelt de Hoge Gezondheidsraad een pilootonderzoek aan.Het volledige advies vindt u hier http://www.health.belgium.be/nl/advies-9240-dragerschapsscreening