Al meer dan twee decennia was hij in dit land. International HQ had hem naar België gezonden in 1999. Jaar na jaar had hij zijn targets ruimschoots gehaald. Dat had hem geen windeieren gelegd. Hij grinnikte bij de hele hetze in de pers over de pietluttige bonus van Dominique Leroy.

Nostalgisch mijmerde hij over eind jaren '90. Toen zaten ze in zwaar vaarwater. De pipeline was opgedroogd bij het Zwitserse moederhuis. En dan was het dageraad van de biologicals aangebroken. Herceptin was nog steeds hét voorbeeld voor de sector. Ondanks de hilarische vraagprijs, stonden overheden braafjes te drummen om het te mogen betalen.

Het kleine België had zijn diensten goed bewezen. Alle firma's hadden daarna dezelfde strategie toegepast. Koop uitvindingen van door de overheid gesubsidieerde biotechbedrijfjes op voor een appel en een ei. En laat dan je gezondheidseconomisten de prijs berekenen waarmee je rationeel kan wegkomen. En vraag het tienvoud.

Het had tegen alle verwachtingen in gewerkt, zeker bij kanker en kinderen. Toen Viktor werd opgevoerd, had hij even zijn hart vastgehouden. Maar zelfs dat was gelukt. Gelukkig hadden ingehuurde consultants en academici hun werk goed gedaan. Ze zaaiden genoeg twijfel via de pers door opnieuw over de torenhoge ontwikkelingskosten te beginnen. Ook de voorbije week hadden die bedjonkers hun rol goed gespeeld. Voor een aalmoes. De CTG was ook goed onder controle, zeker nu de ziekenfondsen geen veto meer konden stellen.

Met de lamlendige regeringsonderhandeling kwam de timing van het dossier van kleine Pia wel erg ongelegen. De geplande overschrijding van het geneesmiddelenbudget was daarenboven toch niet ongezien voorbijgegaan. België had via 'artikel 81' sterk bijgedragen aan de versnelde introductie van enkele zogezegd innovatieve moleculen. Toen hij indertijd 'innovatief' in de wetgeving had kunnen forceren en zo al die evidence-based bullshit wat aan de kant had geschoven, had hij zijn meesterschap getoond voor HQ.

In het parlement had de minister zich vorige week even strijdvaardig mogen tonen. Zolang de volgende regering maar niet dacht aan werkelijke maatregelen zoals dwanglicenties of uitbreiding van pathologiefinanciering richting oncologie. Ook over het gevreesde Duitse korvensysteem sprak geen kat meer. Politiek was het geneesmiddelenbudget gewoonweg geen prioriteit. De spoeling bij de partijen was dun. Of hij had er een stevige voet binnen. De geldkraan zou de komende jaren blijven stromen.

Hij zuchtte bij de herinnering aan een aantal waardige tegenstrevers van weleer. Eén minister had een bijzondere aanpak gevergd. Die had zich toen omringd door een aantal experten die niet gevoelig waren voor de klassieke trucen. De 'rode ridders' hadden ze die genoemd. Eentje had zelfs ooit onbeschaamd een kist grand cru's teruggestuurd. De meesten waren ondertussen gelukkig met pensioen. Achteraf had er nog een querulant hen het leven even zuur gemaakt vanuit het zogeheten Kenniscentrum. Gelukkig was het RIZIV toen immuun gebleven voor de fratsen in die arrogante rapporten.

Hij deed even zijn familiale zegelring uit die hij op het sterfbed van zijn vader had gekregen. Binnenin zag hij waar de inscriptie serviam was verwijderd. Daarnaast stond nu exitus acta probat. Hij verstuurde een sms met de boodschap dat hij er over een half uur zou zijn. Ze antwoordde plagerig: "c'est toi qui as tout le pouvoir".

Al meer dan twee decennia was hij in dit land. International HQ had hem naar België gezonden in 1999. Jaar na jaar had hij zijn targets ruimschoots gehaald. Dat had hem geen windeieren gelegd. Hij grinnikte bij de hele hetze in de pers over de pietluttige bonus van Dominique Leroy.Nostalgisch mijmerde hij over eind jaren '90. Toen zaten ze in zwaar vaarwater. De pipeline was opgedroogd bij het Zwitserse moederhuis. En dan was het dageraad van de biologicals aangebroken. Herceptin was nog steeds hét voorbeeld voor de sector. Ondanks de hilarische vraagprijs, stonden overheden braafjes te drummen om het te mogen betalen.Het kleine België had zijn diensten goed bewezen. Alle firma's hadden daarna dezelfde strategie toegepast. Koop uitvindingen van door de overheid gesubsidieerde biotechbedrijfjes op voor een appel en een ei. En laat dan je gezondheidseconomisten de prijs berekenen waarmee je rationeel kan wegkomen. En vraag het tienvoud.Het had tegen alle verwachtingen in gewerkt, zeker bij kanker en kinderen. Toen Viktor werd opgevoerd, had hij even zijn hart vastgehouden. Maar zelfs dat was gelukt. Gelukkig hadden ingehuurde consultants en academici hun werk goed gedaan. Ze zaaiden genoeg twijfel via de pers door opnieuw over de torenhoge ontwikkelingskosten te beginnen. Ook de voorbije week hadden die bedjonkers hun rol goed gespeeld. Voor een aalmoes. De CTG was ook goed onder controle, zeker nu de ziekenfondsen geen veto meer konden stellen.Met de lamlendige regeringsonderhandeling kwam de timing van het dossier van kleine Pia wel erg ongelegen. De geplande overschrijding van het geneesmiddelenbudget was daarenboven toch niet ongezien voorbijgegaan. België had via 'artikel 81' sterk bijgedragen aan de versnelde introductie van enkele zogezegd innovatieve moleculen. Toen hij indertijd 'innovatief' in de wetgeving had kunnen forceren en zo al die evidence-based bullshit wat aan de kant had geschoven, had hij zijn meesterschap getoond voor HQ.In het parlement had de minister zich vorige week even strijdvaardig mogen tonen. Zolang de volgende regering maar niet dacht aan werkelijke maatregelen zoals dwanglicenties of uitbreiding van pathologiefinanciering richting oncologie. Ook over het gevreesde Duitse korvensysteem sprak geen kat meer. Politiek was het geneesmiddelenbudget gewoonweg geen prioriteit. De spoeling bij de partijen was dun. Of hij had er een stevige voet binnen. De geldkraan zou de komende jaren blijven stromen.Hij zuchtte bij de herinnering aan een aantal waardige tegenstrevers van weleer. Eén minister had een bijzondere aanpak gevergd. Die had zich toen omringd door een aantal experten die niet gevoelig waren voor de klassieke trucen. De 'rode ridders' hadden ze die genoemd. Eentje had zelfs ooit onbeschaamd een kist grand cru's teruggestuurd. De meesten waren ondertussen gelukkig met pensioen. Achteraf had er nog een querulant hen het leven even zuur gemaakt vanuit het zogeheten Kenniscentrum. Gelukkig was het RIZIV toen immuun gebleven voor de fratsen in die arrogante rapporten. Hij deed even zijn familiale zegelring uit die hij op het sterfbed van zijn vader had gekregen. Binnenin zag hij waar de inscriptie serviam was verwijderd. Daarnaast stond nu exitus acta probat. Hij verstuurde een sms met de boodschap dat hij er over een half uur zou zijn. Ze antwoordde plagerig: "c'est toi qui as tout le pouvoir".