...

De eerste van drie trends is volgens Dorsey en Topol, het gewijzigde doel waarvoor telegeneeskunde wordt ingezet. Aanvankelijk beoogden zorgverleners met telegeneeskunde de toegang tot gezondheidszorg te vergroten. Al snel werd duidelijk dat geneeskunde op afstand ook het gemak van patiënten ten goede kwam. Vandaag zien beleidsmakers ook mogelijkheden in telegeneeskunde om de kosten van gezondheidszorg te verminderen.De tweede trend is de uitbreiding van het toepassingsgebied: aanvankelijk behandelde men met telegeneeskunde voornamelijk acute aandoeningen, terwijl vandaag ook chronische aandoeningen of aandoeningen die episodisch optreden met telegeneeskunde kunnen behandeld worden.Trend nummer drie is de verplaatsing van telegeneeskunde van ziekenhuizen naar de thuissituatie en mobiele toestellen. "In de beginperiode waren de telegeneeskunde-applicaties die ziekenhuizen gebruikten gebonden aan dure technologische voorwaarden, en technische ondersteuning ter plaatse. Met de steeds verbeterende breedbandmogelijkheden en draagbare diagnostische technologieën, verhuist telegeneeskunde meer en meer naar de thuissituatie." Onder hinderpalen rekenen de auteurs de beperkte terugbetaling van telegeneeskunde; problemen in verband met de arts-patiëntrelatie, het risico op het ontstaan van gefragmenteerde zorg; de mogelijkheden voor misbruik (bv. te veel voorschrijven van narcotica), legale problemen (in verband met certificering van apps ed. ), sociale kwesties zoals de digitale kloof tussen sommige patiëntengroepen."Ondanks de financiële hinderpalen, blijft telegeneeskunde groeien en zal die trend zich alleen maar voortzetten gedurende de komende tien jaar. De steeds uitgebreidere terugbetalingsmechanismen moeten daarvoor zorgen. We naderen een punt waarbij telegeneeskunde niet meer alleen beschikbaar is voor 'early adopters' die vooral geboeid zijn door technologie, maar voor een meerderheid die geïnteresseerd is in pragmatische oplossingen."Het volledige artikel kan u hier lezen.