...

De STHLM3-test is een bloedtest waarmee men een agressieve prostaatkanker sneller kan opsporen zonder de nadelen van bepaling van het prostaatspecifieke antigeen (PSA) zoals overdiagnose en overbehandeling. Het STHLM3-model is gebaseerd op het PSA-gehalte, single nucleotide polymorphisms (SNP's), klinische variabelen en biomerkers. De groep vorsers heeft de diagnostische waarde van het STHLM3-model onderzocht in een prospectieve populatiestudie bij bijna 50.000 mannen van 50-69 jaar zonder prostaatkanker. Alle variabelen van het STHLM3-model correleerden significant met een hoogrisicoprostaatkanker en het model was significant efficiënter bij de detectie van een hoogrisicoprostaatkanker (AUC: 0,74) dan bepaling van het PSA-gehalte alleen (AUC: 0,56). Bij eenzelfde sensitiviteit bij de detectie van hoogrisicoprostaatkanker zou het STHLM3-model het aantal biopsies verlagen met 32% en het aantal biopsies met een negatief resultaat met 44%, in vergelijking met bepaling van PSA alleen. Om die cijfers in perspectief te zetten, hebben de onderzoekers berekend dat een daling van het aantal prostaatbiopsies met 30% overeenstemt met 300.000 biopsies per jaar minder in de Verenigde Staten. Het STHLM3-model identificeerde 722 kankers met een gleasonscore van 6. Met enkel de bepaling van het PSA-gehalte waren dat er 867. Met het STHLM3-model werden dus 17% kankers minder gediagnosticeerd. Die kankers waren allemaal kleiner dan 10 mm in de biopten. Het STHLM3-model was even efficiënt in alle leeftijdsgroepen en was beter dan louter bepaling van het PSA-gehalte, hoewel het model geen rekening hield met een rectaal toucher en het prostaatvolume.