...
Trastuzumab heeft de behandeling van vrouwen met een gevorderde borstkanker sterk verbeterd. Recentelijk werd nog vooruitgang geboekt met de ontwikkeling van een eerste conjugaat van een antistof en een cytostaticum, TDM-1, een combinatie van trastuzumab en emtansine, en met een broertje van trastuzumab, pertuzumab. Dat trio heeft de laatste jaren een omwenteling teweeggebracht bij de behandeling van die patiënten, zoals uitvoerig werd belicht op alle recente internationale congressen. Zonder te vergeten dat er inmiddels ook een galenische vorm werd ontwikkeld die subcutaan wordt toegediend. Binnenkort zal dus een biosimilar in de handel worden gebracht. Vergelijking in een klassieke setting HERITAGE is een gerandomiseerde, dubbelblinde studie die de werkzaamheid en de veiligheid van een eerste biosimilar van trastuzumab, codenaam MYL-1401O, heeft vergeleken met die van het originele trastuzumab. De studie werd uitgevoerd bij patiënten met een HER2+ gemetastaseerde borstkanker (diagnose bevestigd door een centraal evaluatiecomité) die nog geen chemotherapie of trastuzumab hadden gekregen voor hun gemetastaseerde borstkanker. Uiteindelijk werden 500 patiënten gerandomiseerd naar trastuzumab of MYL-1401O in combinatie met docetaxel of paclitaxel gedurende minstens acht cycli. De behandeling met trastuzumab of het biosimilar werd voortgezet tot optreden van ziekteprogressie. Het primaire eindpunt was het percentage objectieve respons na 24 weken. De respons werd blind door een centraal evaluatiecriteria geraamd volgens de RECIST 1.1-criteria. Secundaire eindpunten waren de progressievrije overleving (PFS), de totale overleving en de veiligheid. Figuur 1 Opzet van de HERITAGE-studie Even veilige en even hoge ORR Het percentage objectieve respons na 24 weken bedroeg 69,6% met het biosimilar en 64% met het oorspronkelijke trastuzumab. Er was geen verschil in werkzaamheid tussen de twee geneesmiddelen (de verschillen bleven binnen de smalle, vooraf gespecificeerde equivalentiemarges). De mediane progressievrije overleving was nog niet bereikt op het ogenblik van de analyse. De bijwerkingen waren vergelijkbaar in de twee groepen. De zwaarste bijwerking was neutropenie (36% in de groep die het oorspronkelijke trastuzumab kreeg, en 38% in de groep die het biosimilar kreeg).Figuur 2 Veiligheidsprofiel Tussen de twee groepen werd geen verschil in cardiale bijwerkingen waargenomen. In elke groep zijn vier patiënten gestorven als gevolg van de behandeling. Ook de immunogeniciteit, in casu productie van antistoffen tegen de gebruikte antistoffen, was vergelijkbaar in de twee behandelingsgroepen.Dr. Hope Rugo (University of California, San Francisco): "Dit is de eerste studie die aantoont dat een behandeling met een biosimilar van trastuzumab equivalent is aan het oorspronkelijke geneesmiddel."Referentie: Rugo H et al. 'Heritage: A phase III safety and efficacy trial of the proposed trastuzumab biosimilar Myl‐1401O versus Herceptin'. Late Breaking Abstract #LBA503, gepresenteerd op het ASCO 2016, Chicago, VS