...

In deze internationale, dubbelblind gerandomiseerde, actiefgecontroleerde fase 3-studie, uitgevoerd in 259 centra en 29 landen, werden 1.718 patiënten met een nieuwe diagnose van multipel myeloom en minstens één gedocumenteerd lytisch botletsel ad random (1:1; 859 patiënten in elke therapiegroep) behandeld door middel van ofwel subcutaan denosumab 120 mg plus intraveneus placebo om de vier weken, ofwel intraveneus zoledroninezuur 4 mg plus subcutaan placebo om de vier weken.Denosumab was niet minderwaardig tegenover zoledroninezuur wat het tijdsinterval tot het eerste skeletgerelateerde event betreft (hazard ratio 0,98, 95% CI 0,85-1,14; p (non-inferiority) = 0,010). Ook de algemene overleving was vergelijkbaar tussen denosumab en zoledroninezuur (median overall survival 49,5 maanden (HR 0,90, 95 % CI 0,70-1,16; p = 0,41). Na 219 progressievrije overlevingsperiodes in de denosumabgroep en 260 in de zoledroninezuurgroep was de mediane progressievrije overleving 46,1 maanden (95% CI 34,3) versus 35,4 maanden (CI 30,2; HR 0,82, 95% CI 0,68- 0,99; p = 0,036).1.702 patiënten ontvingen minstens één dosis van het onderzochte geneesmiddel en kwamen in aanmerking voor de veiligheidsanalyse (850 patiënten in de denosumabgroep en 852 in de zoledroninezuurgroep). De meest voorkomende bijwerkingen van graad 3 (of erger) voor denosumab en zoledroninezuur waren neutropenie (126 [15%] versus 125 [15%]), trombocytopenie (120 [14%] versus 103 [12%]), anemie (100 [12%] versus 85 [10%]), febriele neutropenie (96 [11%] versus 87 [10%]), en pneumonie (65 [8%] versus 70 [8%]). Niertoxiciteit werd waargenomen bij 85 (10%) van de patiënten in de denosumabgroep versus 146 (17%) in de zoledroninezuurgroep; hypocalciëmie werd aangetroffen bij 144 (17%) versus 106 (12%) patiënten. Het voorkomen van osteonecrose van het kaakbeen was niet significant verschillend tussen de denosumab- en zoledroninezuurgroepen (35 [4%] versus 24 [3%]; p = 0,147). De meest voorkomende ernstige bijwerking voor beide groepen was pneumonie (71 [8%] versus 69 [8%]). Denosumab is een potentieel nieuwe behandelingsoptie in de preventie van skeletgerelateerde events bij patiënten met multipel myeloom. Het lager risico op bijwerkingen ter hoogte van de nieren, in vergelijking met zoledroninezuur maakt van denosumab een interessant alternatief, vooral bij reeds verminderde nierfunctie.Raje, N., Terpos, E., Willenbacher, W. Et al.: Denosumab versus zoledronic acid in bone disease treatment of newly diagnosed multiple myeloma: an international, double-blind, double-dummy, randomised, controlled, phase 3 study. Lancet Oncol 2018; 19: 370-81. Published Online February 8, 2018. http://dx.doi.org/10.1016/S1470-2045(18)30072-X.