Ontdekking van 16 genetische markers die correleren met een korter leven

Niet iedereen leeft even lang. De omgeving waarin we leven, onze sociaaleconomische toestand en onze voeding spelen een belangrijke rol (naar schatting 70-80%), maar de overige 20-30% zou afhangen van het genoom. Variaties op bepaalde plaatsen van het DNA zoals polymorfismen van een enkele nucleotide (SNP's) zouden de sleutel kunnen zijn tot een lang leven.Met een nieuwe computertechniek waarmee het genoom van 116 279 mensen kon worden geanalyseerd en waarmee 2,3 miljoen humane SNP's konden worden gescand, heeft de groep onder de leiding van prof. Kutalik 16 SNP's gevonden die correleren met een korter leven (en 14 van die 16 SNP's waren nieuw).Bij verdere analyse hebben ze vastgesteld dat de mate van expressie van nabijgelegen genen (RBM6, SULT1A1 en CHRNA5) in de hersenen mede de levensverwachting zou kunnen bepalen. (Het CHRNA5-gen houdt ook verband met nicotineverslaving.) Een zwakke expressie van die genen correleerde met een langere overleving en een hoge expressie met een kortere overleving. Die drie genen zouden dus biomarkers van een lang leven kunnen zijn."Om die hypothese te toetsen, hebben we aangetoond dat muizen met een lagere expressie van het RBM6-gen in de hersenen duidelijk langer leven", commentarieerde prof. Johan Auwerx.De auteurs voegen er nog aan toe dat hun studie interessante perspectieven biedt met het oog op een geneeskunde op maat.(referentie: Nature Communications, 27 juli 2017, doi: 10.1038/ncomms15842)