...

De werking van VirScan berust op gewijzigde virussen die op hun oppervlak eiwitfragmenten dragen die typisch zijn voor de 206 virussen waarvan bekend is dat ze de mens infecteren. Zodra het bloed in contact komt met die gewijzigde virussen, reageren de aanwezige antistoffen met de eiwitten. Door die antistoffen te bestuderen en ze te vergelijken met een gegevensbank, is het mogelijk om een volledige geschiedenis op te stellen van alle virale infecties waarmee het immuunsysteem van een persoon ooit in contact is geweest. Na contact met een virus blijft dat systeem immers nog jaren of zelfs decennia nadat de infectie verdwenen is antilichamen aanmaken. In totaal hebben de wetenschappers meer dan 93.000 stukjes DNA gesynthetiseerd die coderen voor verschillende segmenten van virale eiwitten. Die werden vervolgens ingebracht in virussen die alleen bacteriën infecteren. De methode werd uitgetest op bloedstalen van patiënten met een hiv- of hepatitis C-infectie. Met succes, want de gevoeligheid voor elke virale handtekening in het bloed bedroeg 95 tot 100%, en er waren geen fout-positieven. De onderzoekers hebben ook een test uitgevoerd bij 569 mensen die in vier verschillende landen wonen. Uit de resultaten blijkt dat mensen die in Thailand, Zuid-Afrika of Peru wonen meer antilichamen tegen een groter aantal virussen bezitten dan Amerikanen. Bovendien blijkt elke persoon antilichamen te bezitten die wijzen op een vroegere of huidige infectie met gemiddeld tien verschillende virusstammen. Aangezien met deze nieuwe methode virussen kunnen worden opgespoord die niet opgemerkt zijn omdat ze geen symptomen veroorzaken, kan ze worden gebruikt om uit te zoeken welke virussen een rol spelen bij de verergering van de symptomen van bepaalde stoornissen of ziekten, zoals diabetes. De test zou ook aangepast kunnen worden om andere leden van het menselijk microbioom te onderzoeken, zoals bacteriën of schimmels. Tot slot kunnen wetenschappers met VirScan onderzoeken hoe bepaalde doorgemaakte infecties invloed kunnen hebben op latere aandoeningen, en kan de test aan de basis liggen van nieuwe behandelingen op maat van de virale voorgeschiedenis van de patiënt. De wetenschappers gaan nu door met hun onderzoek om de test te perfectioneren, en hopen dat die binnenkort gebruikt zal kunnen worden voor routineonderzoeken tijdens de jaarlijkse medische check-up.