De verborgen impressionistische meesterwerken van Jean Colin

Het gebeurt niet zo vaak dat een quasi onbekende kunstenaar plots uit de vergetelheid wordt gehaald. Rond de eeuwwisseling was dat het geval met de Antwerpse kunstenaar Eugeen Van Mieghem (1875-1930) die plots uit het niets werd opgevist en internationale roem kreeg. En nu is er het wondere verhaal van de heropstanding van de Brusselse kunstschilder Jean Colin (1881-1961). Kijk toch maar eens na of u op zolder geen werk van deze tot voor kort nobele onbekende kunstenaar hebt staan.

...

Het was tijdens een zoektocht naar biografische gegevens over kunstenaar Jean Colin dat auteur en kunstkenner Marc Pairon een sensationele ontdekking deed. Tot op heden was Colin nauwelijks bekend. Hij gold als een eerder conservatieve kunstenaar die in een realistische stijl werkte. Hij kon van zijn kunst goed leven. Zijn werken vonden indertijd vlot kopers.Schilderen in het geniepDeze ietwat saaie schilderijen zijn evenwel totaal uit de mode en worden niet meer door de geroutineerde kunstliefhebber gewaardeerd. Ze halen zelfs amper de veilingzalen. Maar wat bleek: tijdens de jaren 1910 realiseerde Jean Colin voor zijn eigen plezier - ja, in het geniep - een meesterlijk impressionistisch oeuvre, waarvan de impact met gemak kan wedijveren met die van andere grootmeesters van zijn generatie. Het gaat voornamelijk over olieverfschilderijen waarop zijn familieleden figureren in hun dagdagelijkse bezigheden. Maar ook en vooral zijn muze vormde een geliefkoosd onderwerp. Ontdaan van haar kledingstukken liet zij het licht tintelen op haar huid, wat de meester aanzette tot schitterende impressionistische improvisaties. De penseelvoering en de subtiele fauvistische kleurencombinaties met likjes verf op het canvas verraden niet alleen zijn liefde voor het subject, maar ook een onmiskenbaar schilderkundig talent. Jean Colin had het impressionisme in zijn vingers. Maar hij verborg zijn briljante schilderijen op zijn atelier... om zijn 'commerce' in realistische doeken niet teniet te doen. Hij wou zijn vaste klanten niet choqueren, want hij besefte maar al te goed dat zijn conservatieve clientèle niet rijp was voor zijn wulpse impressionistische experimenten. Wie weet was Jean Colin wel een evenknie van Rik Wouters geworden als hij zijn schroom had laten varen en zijn impressionistische naakten had durven vertonen. Halsstarrig hield hij zijn muze voor zich alleen.KunstboekIn het recent verschenen drietalige (Nederlands, Frans en Engels) kunstboek Belgisch impressionisme. Een eerbetoon aan Jean Colin - de verborgen meesterwerken vertelt Marc Pairon het onwaarschijnlijke verhaal van Jean Colin en zijn verborgen, impressionistisch oeuvre. De auteur noemt de schat die hij tevoorschijn toverde het ' familiealbum' van Jean Colin. Op enkele doeken na, heeft Colin immers nooit deze impressionistische en fauvistische pareltjes geëxposeerd. Merkwaardig genoeg is zijn impressionistische oeuvre ook na zijn dood verborgen gebleven. Die kunsthistorische nalatenschap hoorde bij de boedel van zijn atelier en werd onder de vele familieleden verdeeld. Sindsdien is geen enkel van die werken ooit aan het publiek getoond. Marc Pairon ging op zoek naar oorspronkelijke archieven en naar de nazaten van Jean Colin of familieleden van zijn verzamelaars. Op die manier slaagde hij erin een representatief aantal schilderijen van 'la bonne période' te verenigen en dit onontdekte deel van Colins artistieke nalatenschap door middel van een fraai uitgegeven kunstboek aan de vergetelheid te onttrekken. Dit smeekt om een tentoonstelling!Marc Pairon, Belgisch impressionisme. Een eerbetoon aan Jean Colin - de verborgen meesterwerken. ISBN 978 94 9121 809 5, 304 pagina's, drietalig. Uitgeverij Charles Catteau Foundation, Aartselaar.