Een antwoord vindt u in de gerandomiseerde, dubbelblinde TiCAB-studie, die de twee therapeutische opties heeft vergeleken bij bijna 1.900 patiënten, ongeveer 50% van het aanvankelijk voorziene aantal.
Aarskanker wordt in ongeveer 30% van de gevallen gediagnosticeerd in een gevorderd stadium, waarin chirurgie uitgesloten is. Die patiënten worden meestal behandeld met chemotherapie, meer bepaald een combinatie van cisplatine en 5-FU. De InterAACT-studie zou daar echter weleens verandering in kunnen brengen.
Voorhoofdsrimpels zijn ontegensprekelijk een teken van veroudering, maar zouden ook correleren met de cardiovasculaire sterfte. Hoe dieper de rimpels, des te hoger is de kans dat je zal sterven aan een cardiovasculair probleem.
Febuxostat, een xanthineoxidaseremmer, verlaagt het urinezuurgehalte. Verlaagt febuxostat ook de incidentie van cardiovasculaire, cerebrovasculaire en renale accidenten?
De VERDICT-studie heeft een snelle behandeling vergeleken met een uitgestelde behandeling bij patiënten met een acuut coronair syndroom zonder ST-segmentoptrekking, maar met ecg-tekenen van ischemie of een stijging van de biomarkers.
De MARINER-studie is een placebogecontroleerde studie die het effect van rivaroxaban op het risico op trombo-embolie na een ziekenhuisopname in een medisch midden heeft onderzocht. Het primaire eindpunt was een samengesteld eindpunt van symptomatische trombo-embolie en overlijden als gevolg van een trombo-embolie.
De ARRIVE-studie heeft het effect van aspirine in de primaire preventie onderzocht bij meer dan 12.500 patiënten met een matig verhoogd cardiovasculair risico (geen cardiovasculaire voorgeschiedenis, geen diabetes en cardiovasculair risico op tien jaar geraamd op 20-30%) in zeven landen.
Het is duidelijk bewezen dat acetylsalicylzuur gunstige effecten heeft bij de secundaire preventie van hart- en vaataandoeningen. Waarom het dan ook niet in de primaire preventie voorschrijven bij patiënten die een hoog risico lopen?
Toch een verrassende bevinding aangezien de darmen en de hersenen toch niet bepaald 'buren' zijn. De intestinale microbiota blijkt invloed te kunnen uitoefenen op het immuunsysteem in de hersenen. De onderliggende mechanismen zijn complex, maar dat biedt wel therapeutische perspectieven. Tekst en uitleg door Hartmut Wekerle (München, Duitsland).
We wisten al dat stress een reële risicofactor is voor de vruchtbaarheid, maar nu vernemen we dat langdurige stress tijdens de zwangerschap ook negatieve invloed zou kunnen hebben op het metabolisme van de foetus.
