Osteoporose is een aandoening die onvoldoende wordt gediagnosticeerd en behandeld. Af en toe wordt dan ook gepleit voor een veralgemeende screening, althans bij vrouwen op het ogenblik van de menopauze.Na het wereldcongres over osteoporose, artrose en spier- en skeletaandoeningen, Firenze 23-26 maart 2017, heeft professor Jean-Yves Reginster, voorzitter van de European Society for Clinical and Economic Aspects of Osteoporosis and Osteoarthritis (ESCEO) en drijvende kracht achter die congressen, ons zijn mening daaromtrent gegeven en enkele belangrijke boodschappen van het congres van 2017 voor ons samengevat.

Vaak wordt gedacht dat osteoporose een ziekte van vrouwen is. Niet dus, osteoporose komt ook voor bij mannen. Een derde van de fracturen betreft mannen en 20% van de mannen zal ooit een osteoporotische fractuur oplopen. De fracturen zijn vaak ook ernstiger: ze veroorzaken een hogere sterfte en meer afhankelijkheid bij mannen dan bij vrouwen. Op hetWCO-IOF-ESCEO-congres heeft professor Jean-Marc Kaufmann van Gent een "Meet the professor"-sessie voorgezeten over dat onderwerp, dat hem na aan het hart ligt. Een gesprek met prof. Kaufmann.

Bij jonge mannen die hun groeifase beëindigd hebben, vind je toch nog een hoge concentratie van biomarkers van bothernieuwing. Dat wijst erop dat de botmassa nog wat blijft toenemen. De studie die Charlotte Verroken van de Universiteit van Gent heeft gepresenteerd, heeft de botdichtheid en het botmineraalgehalte gemeten twaalf jaar na bepaling van die biomarkers. De resultaten van die studie ondersteunen die hypothese niet.

Sarcopenie is een geriatrisch syndroom dat wordt gekenmerkt door een progressief verlies van spiermassa en -functie, wat tal van nadelige gevolgen heeft, zoals opname in een instelling en overlijden. Sarcopenie heeft recentelijk de code ICD-10-CM gekregen. Dat betekent dat sarcopenie nu door de internationale medische wereld erkend wordt als een aparte entiteit.

De regelgevende overheden die de commercialisering van geneesmiddelen moeten goedkeuren, vragen al lang een bewijs dat traagwerkende middelen tegen artrose (SYSADOA, SYmptomatic Slow Acting Drugs in Osteo-Arthritis) doeltreffend zijn op twee primaire eindpunten (pijn en functie). Ze vragen ook studies uit te voeren van 6 tot 12 maanden met drie behandelingsgroepen: het experimentele geneesmiddel, een placebo en een ander actief middel.

De placebogecontroleerde FREEDOM-studie heeft aangetoond dat denosumab de incidentie van wervel- en andere fracturen vermindert. Dat werd op lange termijn bevestigd door de FREEDOM extension-studie, waarin alle patiënten werden behandeld met denosumab.

Inflammaging is een neologisme, een samentrekking van "inflammation" en "aging", en beschrijft de chronische, laaggradige systemische ontsteking (CLIP, Chronic Low grade Inflammatory Profile) die optreedt bij het verouderen. Op het symposium "Can exercice counter inflammation in the aged" werden dat concept en de invloed van lichaamsbeweging erop besproken.

De optimale duur van een behandeling met bisfosfonaten is niet duidelijk. Een geprogrammeerde pauze van bisfosfonaten (drug holiday) is in feite een aanbeveling van experts. Wat de gevolgen daarvan zijn, is helemaal nog niet duidelijk. Een vergelijking van vrouwen die de behandeling stopzetten, en vrouwen die de behandeling voortzetten. Om over na te denken.

De ACTIVE-studie (Abaloparatide Comparator Trial in Vertebral Endpoints) is een gerandomiseerde, gecontroleerde fase 3-studie die abaloparatide 80 μg/d s.c., een placebo en teriparatide 20 µg/d s.c. heeft vergeleken bij 2463 gemenopauzeerde vrouwen met osteoporose (gemiddelde leeftijd 69 jaar, spreiding 49-86 jaar) die gedurende 18 maanden werden behandeld

Calcium is essentieel voor de ontwikkeling van het skelet en de gezondheid van het bot. Gezien de uiteenlopende gewoontes en verschillen in voeding in de wereld is de calciuminname waarschijnlijk niet altijd optimaal. Een stand van zaken.