De onderzoekers hebben immers aangetoond dat de auto-immune bijwerkingen niet schadelijk zijn, integendeel, ze gaan gepaard met een betere totale overleving en getuigen in feite van een sterkere stimulering van het immuunsysteem. Voor de eerste maal wensen we bijwerkingen op te wekken in plaats van ze te vermijden.

In deze monocentrische studie werden 636 patiënten gedurende bijna twee jaar gevolgd. De meeste patiënten werden behandeld met een PD-1-antagonist en een minderheid met een PD-L1-antagonist of een CTLA-4-antagonist. De geneesmiddelen werden in monotherapie toegediend, in combinatie of sequentieel. De belangrijkste indicaties voor de immunotherapie waren een gemetastaseerd melanoom, niet-kleincellige longkanker en nierkanker. 43% van de patiënten heeft auto-immune bijwerkingen ontwikkeld, hoofdzakelijk huidafwijkingen en in mindere mate gastro-intestinale, endocriene, reumatologische of pulmonale bijwerkingen.

De belangrijkste bevinding van de studie is evenwel de vaststelling dat de totale overleving significant hoger was bij de patiënten die één of meer auto-immune bijwerkingen hebben ontwikkeld tijdens behandeling met checkpointremmers, dan bij de patiënten die geen bijwerkingen hebben ontwikkeld. De mediane totale overleving bedroeg 1.169 dagen in geval van auto-immune bijwerkingen en 224 dagen zonder, ongeacht de aard van de toegediende checkpointremmer. Maar het is niet zwart-wit. Sommige patiënten hebben niet op de behandeling gereageerd, hoewel ze toch een auto-immune bijwerking hebben vertoond. We mogen dat dus niet zomaar veralgemenen.

In de conclusies schrijft de groep van Bordeaux dat de hogere totale overleving in geval van optreden van één of meer auto-immune bijwerkingen een positief teken is en getuigt van een betere stimulering van het immuunsysteem. Heeft een immunotherapie bij kankerpatiënten net niet tot doel het immuunsysteem van de patiënt te stimuleren opdat het effectief en vooral op eigen kracht de kanker zou kunnen bestrijden?

Ref.: Kostine M. et al. OP0088, EULAR 2018.

De onderzoekers hebben immers aangetoond dat de auto-immune bijwerkingen niet schadelijk zijn, integendeel, ze gaan gepaard met een betere totale overleving en getuigen in feite van een sterkere stimulering van het immuunsysteem. Voor de eerste maal wensen we bijwerkingen op te wekken in plaats van ze te vermijden.In deze monocentrische studie werden 636 patiënten gedurende bijna twee jaar gevolgd. De meeste patiënten werden behandeld met een PD-1-antagonist en een minderheid met een PD-L1-antagonist of een CTLA-4-antagonist. De geneesmiddelen werden in monotherapie toegediend, in combinatie of sequentieel. De belangrijkste indicaties voor de immunotherapie waren een gemetastaseerd melanoom, niet-kleincellige longkanker en nierkanker. 43% van de patiënten heeft auto-immune bijwerkingen ontwikkeld, hoofdzakelijk huidafwijkingen en in mindere mate gastro-intestinale, endocriene, reumatologische of pulmonale bijwerkingen.De belangrijkste bevinding van de studie is evenwel de vaststelling dat de totale overleving significant hoger was bij de patiënten die één of meer auto-immune bijwerkingen hebben ontwikkeld tijdens behandeling met checkpointremmers, dan bij de patiënten die geen bijwerkingen hebben ontwikkeld. De mediane totale overleving bedroeg 1.169 dagen in geval van auto-immune bijwerkingen en 224 dagen zonder, ongeacht de aard van de toegediende checkpointremmer. Maar het is niet zwart-wit. Sommige patiënten hebben niet op de behandeling gereageerd, hoewel ze toch een auto-immune bijwerking hebben vertoond. We mogen dat dus niet zomaar veralgemenen.In de conclusies schrijft de groep van Bordeaux dat de hogere totale overleving in geval van optreden van één of meer auto-immune bijwerkingen een positief teken is en getuigt van een betere stimulering van het immuunsysteem. Heeft een immunotherapie bij kankerpatiënten net niet tot doel het immuunsysteem van de patiënt te stimuleren opdat het effectief en vooral op eigen kracht de kanker zou kunnen bestrijden? Ref.: Kostine M. et al. OP0088, EULAR 2018.