...
Canadese vorsers hebben de ouders van 94 gezonde baby's gevraagd om de gedragingen (huilen, slaap, waaktoestand, agitatie ...) van hun kind in een dagboek te noteren vanaf de vijfde week na de geboorte evenals de zorg die werd verstrekt waaronder de lichamelijke contacten. Het doel van de studie was nagaan of aanraken invloed heeft op epigenetische factoren.Vier en een half jaar later hebben de wetenschappers het DNA van die kinderen onderzocht op een uitstrijkje van het slijmvlies aan de binnenkant van de wangen om eventuele veranderingen van de methylering van het DNA op te sporen.Zo hebben ze coherente verschillen in methylering teruggevonden tussen de kinderen die veel menselijke contacten hadden, en de kinderen aan wie op dat vlak tekort was gedaan. Er werden epigenetische verschillen vastgesteld op vijf specifieke plaatsen van het DNA, waaronder twee plaatsen van genen die meespelen bij respectievelijk het immuunsysteem en het metabolisme. Nog een andere verrassende vaststelling: bij de kinderen die weinig werden gestreeld, was de "epigenetische leeftijd", zijnde de biologische leeftijd van bloed en weefsels, lager dan hun echte leeftijd. Dat verschil was al aangetoond in vroegere studies naar gezondheidsproblemen.Verder onderzoek is dus nodig om een beter inzicht te krijgen in het effect van de epigenetische veranderingen op de psychologische ontwikkeling en de gezondheid van de kinderen, maar prof. Michael Kobor et coll. stellen alvast dat hun studie het belang bewijst van lichamelijke contacten met zuigelingen, zeker als ze het wat moeilijk hebben. (referentie: Development and Psychopathology, 22 november 2017, DOI: 10.1017/S0954579417001213)