...

Uit eerdere studies was al gebleken dat blootstelling aan kosmische straling het risico op kanker zou kunnen vertienvoudigen. Vorig jaar toonde een andere Amerikaanse studie aan dat de straling op de planeet Mars gevaarlijk is (2), en onderzoekers van de universiteit van Florida hebben ontdekt dat het aantal sterfgevallen bij astronauten die naar de maan waren gereisd vijf keer hoger was dan dat van astronauten die alleen aan missies op aarde hadden deelgenomen. (3) Daarnaast is al melding gemaakt van ontregeling van het immuunsysteem en hartbeschadiging. In werkelijkheid zou het gevaar echter nog veel groter zijn.In de voorliggende studie stelden de wetenschappers een eerste cohort van muizen gedurende 12 weken bloot aan kosmische straling, en een tweede groep gedurende 24 weken. Vervolgens lieten ze de muizen een reeks gedragstests uitvoeren in een labyrint en vergeleken ze de resultaten met die van een controlegroep.Uit de resultaten bleek dat het episodische geheugen en het ruimtelijk inzicht van de meest blootgestelde muizen significant gedaald was en dat ze meer bezorgdheid en angst vertoonden. Erger nog, de auteurs stelden zelfs veranderingen in de neuronen zelf vast. Hoe hoger de blootstelling aan kosmische straling, hoe sterker de influx van neurotransmitters voor het geheugen gestoord is. Bij muizen die blootgesteld waren aan geladen deeltjes, hield de ontsteking van de hersenen aan tot zes maanden na de blootstelling en veroorzaakte zelfs onomkeerbare beschadigingen."Een dergelijke blootstelling kan tot een reeks complicaties in het centrale zenuwstelsel leiden", bevestigt Charles Limoli, hoogleraar Radio-oncologie en leider van de studie. "Die kunnen lang na een verre ruimtereis aanhouden. We hebben nu een bewijs te meer dat dat soort van reizen een reële en specifieke bedreiging vormt voor de integriteit van onze neuronale circuits."Toch moeten de resultaten omzichtig geïnterpreteerd worden. Ze brengen weliswaar een reëel gevaar voor astronauten aan het licht, maar aangezien het onderzoek bij muizen is gevoerd, kan het niet noodzakelijk naar de mens geëxtrapoleerd worden.En ook al zal het voor de Nasa nu misschien moeilijk worden om vrijwilligers te vinden die naar de rode planeet willen reizen, toch laat die organisatie de moed niet zakken. Momenteel worden er twee manieren onderzocht om het stralingsprobleem op te lossen.De eerste heeft betrekking op het materiaal. Die bestaat erin om op de delen van het toekomstige ruimtevaartuig waarin de astronauten zouden leven en slapen, een afscherming aan te brengen. De werkzaamheid daarvan moet echter nog in de praktijk worden aangetoond. De tweede oplossing berust op farmacologische formules die de vrije radicalen zouden kunnen vangen en de neurotransmissie zouden beschermen.Het laatste woord over de verovering van de ruimte is dus nog niet gezegd...(referenties:(1) Scientific Reports, 10 oktober 2016, doi: 10.1038/srep34774,(2) Science Advances, 1 mei 2015, doi: 10.1126/sciadv.1400256,(3) Scientific Reports, 28 juli 2016, doi: 10.1038/srep29901)