...

De eminente rechtsgeleerde reageert daarmee op de berichtgeving in sommige media over een recent arrest van het Hof van Cassatie. Dit arrest van de Franstalige Kamer van het Hof gaat over de deontologische plicht van een advocaat om zijn cliënt te informeren over dienst recht op rechtsbijstand. "De advocaat beweerde dat hij dat in voldoende mate had gedaan. Het Hof paste hierop de algemene regel toe: wie iets beweert, moet het bewijzen. En dus was het de advocaat die diende aan te tonen dat hij zijn cliënt afdoende geïnformeerd had," aldus Nys. "Maar hieruit afleiden dat het Hof is teruggekomen op zijn vaste rechtspraak inzake de bewijslast van artsen is toch wel een erg gewaagde interpretatie." In de media stelde men namelijk dat door dit arrest de bewijslast inzake informed consent wordt omgekeerd en dat de arts dient te bewijzen dat de patiënt voldoende geïnformeerd is bij het geven van zijn toestemming.Moeilijk af te bakenen Herman Nys wijst er echter op dat het arrest van de Franstalige Kamer totaal los staat van de gezondheidszorg. "Dit meteen uitbreiden naar de arts-patiëntrelatie is manifest onjuist," stelt Nys. "Laten we afwachten hoe het Hof zich uitspreekt als het over een zaak uit de gezondheidszorg gaat." Professor Nys argumenteert ook dat de informatieplicht van een advocaat inzake rechtsbijstand en de informatieplicht van de arts feitelijk verschilt. "Het eerste," aldus Nys, "is bijna een resultaatsverbintenis. Terwijl de informatieplicht van de arts gaat over risico's, nevenwerking enz. Dat is een open en moeilijk af te bakenen informatieoverdracht. Dat kan men zomaar niet analoog toepassen. " Daarnaast verwijst professor Nys naar een arrest van het Hof van Cassatie uit 2001. Daarin werd duidelijk gesteld dat de bewijslast bij de patiënt ligt. "Het Hof heeft tien jaar geleden de informatieplicht niet in een vlaag van zinsverbijstering bij de patiënt gelegd," aldus Nys. Volgens hem is onrust in de zorgsector dus nergens voor nodig, er verandert niets. "In discussies tussen arts en patiënt is het steeds de patiënt die aanvoert dat hij niet werd geïnformeerd. Zoals nu zal hij dat ook in de toekomst moeten kunnen bewijzen. De regel blijft: wie iets beweert moet het bewijzen", aldus Herman Nys die wel benadrukt dat dit geen alibi mag zijn voor de arts om de patiënt niet te informeren. "Dat blijft een verplichting volgens de wet op de patiëntenrechten", stelt hij tot slot.