'We moeten naar meer samenwerking met de huisartsen'

Huisartsen en syndicaat Bvas hebben het niet steeds begrepen op wijkgezondheidscentra. De mislukte poging om in het Meetjesland een landelijk wijkgezondheidscentrum uit te bouwen, verhitte nog maar eens de gemoederen. "En dat is spijtig", zeggen dr. Bruno Art, huisarts en voorzitter van de Vereniging voor Wijkgezondheidscentra, dr. Veerle Piessens, coördinator van de studiedienst van de koepelvereniging, en stafmedewerker Nele Gerits."De discussie is verworden tot een wedstrijd voor de gouden medaille voor beste huisarts", zegt dr. Art. "En dat is jammer, want net zoals andere huisartsen hebben we het beste voor met de gezondheid van onze patiënten. En we leveren hierin geen betere of slechtere kwaliteit af."Ander modelVolgens de Vereniging voor Wijkgezondheidscentra opereren de gezondheidscentra simpelweg in een ander model als huisartsenpraktijken en kiezen zij voor het forfaitaire betalingssysteem omdat dit het meest geschikt is om dit model te kunnen realiseren. "Huisartsen zitten met de frustratie dat ze na het curatieve soms vastzitten - bijvoorbeeld bij onderliggende sociale problemen moeten ze doorverwijzen naar andere hulpverleners. Onze artsen hebben dezelfde frustratie, maar kunnen doorverwijzen naar onder meer sociaal werkers onder hetzelfde dak.""Ook onze huisartsen werken evidence-based, doen huisbezoeken en werken mee aan georganiseerde wachtdiensten. Samenwerking met andere hulpverleners gebeurt in de wijkgezondheidscentra voornamelijk met hulpverleners die ook binnen de muren van het centrum actief zijn, zoals verpleegkundigen, kinesisten en diëtisten. Maar voor de disciplines die een wijkgezondheidscentrum niet in huis heeft, worden even goed samenwerkingsverbanden aangegaan buiten de muren van het centrum. Dat is net zoals ook andere huisartsen op een intensieve manier samenwerken met hulpverleners buiten hun praktijk."