Meer betalen voor kwaliteitsvollere zorg of door de professor geopereerd worden als je 'kiest' voor een eenpersoonskamer. De dikte van je portefeuille zou als patiënt niet mogen meespelen. UZ Leuven gaf via de media aan dat ze een intern onderzoek openden om deze toestanden de wereld uit te helpen.
Vanuit het Vlaams Patiëntenplatform helpen we mee waken over de kostprijs, de toegankelijkheid én de kwaliteit van de zorg. Die komen in de brief die UZ Leuven stuurde naar patiënten op een spijtige manier samen. Toch is dit niet het enige voorbeeld waar een klassegeneeskunde ontstaat.
Regelmatig horen we van patiënten dat ze drie maanden moeten wachten op een afspraak bij een specialist maar dat het bij dezelfde specialist op de privé-consultatie wel vlotter gaat, maar dan wel tegen niet-geconventioneerde tarieven.
Ik stel dan ook voor om 'meer betalen voor kwaliteitsvollere zorg' naar een ander niveau te tillen: namelijk van de patiënt naar de overheid.
Bepaalde specialisten vind je niet altijd meer terug in het ziekenhuis, zoals oogartsen, waardoor je als patiënt geen andere keuze hebt dan een niet-geconventioneerde arts te raadplegen. Toegang en kostprijs van zorg zijn hier onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Transparantie over kwaliteit van zorg
Wat betreft de kwaliteit van zorg: daar heb je als patiënt het raden naar. Je kan enkel inschatten of je vriendelijk geholpen bent, of er naar je verhaal geluisterd werd en of je pijn en klachten verminderden. Publieke transparantie over kwaliteit van zorg is niet alleen een vraag naar info, maar moet ook een kwaliteitsverbetering in gang zetten. Bovendien is het ook een verantwoording van publieke middelen.
Ik stel dan ook voor om 'meer betalen voor kwaliteitsvollere zorg' naar een ander niveau te tillen: namelijk van de patiënt naar de overheid. Kort samengevat: een overheid die kwaliteitsvolle zorg beloont of er 'meer' voor betaalt. Pay for quality dus... in alle transparantie zodat alle burgers mee kunnen volgen en gericht zorg kunnen kiezen. Zo hoeven ze dat niet langer te doen op basis van hun portefeuille.
Vanuit het Vlaams Patiëntenplatform helpen we mee waken over de kostprijs, de toegankelijkheid én de kwaliteit van de zorg. Die komen in de brief die UZ Leuven stuurde naar patiënten op een spijtige manier samen. Toch is dit niet het enige voorbeeld waar een klassegeneeskunde ontstaat.Regelmatig horen we van patiënten dat ze drie maanden moeten wachten op een afspraak bij een specialist maar dat het bij dezelfde specialist op de privé-consultatie wel vlotter gaat, maar dan wel tegen niet-geconventioneerde tarieven.Bepaalde specialisten vind je niet altijd meer terug in het ziekenhuis, zoals oogartsen, waardoor je als patiënt geen andere keuze hebt dan een niet-geconventioneerde arts te raadplegen. Toegang en kostprijs van zorg zijn hier onlosmakelijk met elkaar verbonden.Wat betreft de kwaliteit van zorg: daar heb je als patiënt het raden naar. Je kan enkel inschatten of je vriendelijk geholpen bent, of er naar je verhaal geluisterd werd en of je pijn en klachten verminderden. Publieke transparantie over kwaliteit van zorg is niet alleen een vraag naar info, maar moet ook een kwaliteitsverbetering in gang zetten. Bovendien is het ook een verantwoording van publieke middelen.Ik stel dan ook voor om 'meer betalen voor kwaliteitsvollere zorg' naar een ander niveau te tillen: namelijk van de patiënt naar de overheid. Kort samengevat: een overheid die kwaliteitsvolle zorg beloont of er 'meer' voor betaalt. Pay for quality dus... in alle transparantie zodat alle burgers mee kunnen volgen en gericht zorg kunnen kiezen. Zo hoeven ze dat niet langer te doen op basis van hun portefeuille.