Beste Dave,

Verandering brengt altijd wat onzekerheid met zich mee, maar zoals je uit je eigen werkomgeving vaak ervaart, zorgt verandering ook voor nieuwe opportuniteiten. Enkele tips in je zoektocht.

De huisartsgeneeskunde van vandaag is niet meer te vergelijken met de huisartsgeneeskunde van gisteren en zal er morgen nog anders uitzien. De huisartsgeneeskunde, de huisartsenpraktijk en de huisarts evolueren mee met de veranderingen in de zorg.

Toch zijn er een aantal constantes. De basis van de huisartsgeneeskunde is een breed pakket aan preventieve, diagnostische, therapeutische en palliatieve kennis en kunde gecombineerd met een unieke vertrouwensband tussen patiënt en huisarts(enpraktijk).

Voor die gedegen kennis en kunde staat enerzijds een uitstekende 2 (binnenkort 3)-jarige huisartsenopleiding garant waarin universiteiten en praktijkopleiders jonge artsen opleiden tot excellente huisartsen en anderzijds een goed ontwikkelde wetenschappelijke beroepsvereniging Domus Medica die zorgt voor wetenschappelijk hoogstaande bijscholingen en ondersteuning in de beroepsuitoefening.

Het stoort mij dat een arts die ervoor kiest om ook af en toe bij zijn gezin te zijn bestempeld wordt als een 9-to-5-mentaliteit

De unieke vertrouwensband met de huisarts is een persoonlijk gegeven. Waar voor sommige patiënten er een 'klik' is met een bepaalde huisarts, is die er voor andere patiënten niet. Waar sommige patiënten binnen een groepspraktijk kiezen voor een vaste huisarts, kiezen ander patiënten voor de afwisseling. Andere patiënten kiezen dan weer voor een solo-arts of een medisch huis. Die zoektocht ga je een stuk moeten ervaren en hierin gaat het buikgevoel een belangrijke rol spelen.

In de organisatie van de huisartsgeneeskunde zijn er wel een aantal veranderingen die zich trouwens ook in uw gekende ziekenhuiswereld voordoen. Huisartsgeneeskunde is 24/24, 7/7 beschikbaar voor de patiënt. Alleen zal het niet meer op elk moment uw huisarts/huisartsenpraktijk zijn die deze zorg opneemt. Ook huisartsen hebben recht op een goede work-life balans.

Door een goede organisatie van de huisartsenpraktijk, een excellente wachtdienstorganisatie (al dan niet nu al in een wachtpost) en een uitrol van het delen van medische gegevens (SumEHR) zorgen wij voor de continuïteit van de zorg. Het stoort mij daarbij dat een arts die ervoor kiest om ook af en toe bij zijn gezin te zijn bestempeld wordt als een 9-to-5 mentaliteit. Voor alle duidelijkheid de huisartsgeneeskunde zal nooit een 9-to-5-job zijn maar door een goede organisatie zorgen wij voor de noodzakelijke continuiteit voor de patiënt en voor een werkbare work-life balans voor de huisarts.

In de niet-dringende zorg tracht de huisarts de zorg ook beter te organiseren. Op afspraak zodat de patiënt geen uren moet wachten, samenwerking met paramedici waar mogelijk, eventueel vervolgafspraken inplannen om een betere opvolging te kunnen doen. Ook de rol en de status van de huisarts is veranderd. 'Mijnheer doktoor' bestaat niet meer. Het is nu vooral 'mevrouw'.

De tijd dat de patiënt besliste (in geval van niet-acute pathologie): "nu ga ik naar de huisarts en nu moet deze mijn heel lijstje van verzamelde problemen oplossen, is voorbij"

En van een paternalistische arts zijn we geëvolueerd naar een partnerschap met de patiënt waarbij we de patiënt behandelen en begeleiden doorheen het zorglandschap. Een partnerschap wil niet zeggen 'klant is koning'. De tijd dat de patiënt besliste (in geval van niet acute pathologie): "nu ga ik naar de huisarts en nu moet deze mijn heel lijstje van verzamelde problemen oplossen, is voorbij". Het gaat om een goede organisatie van de zorg, om de best mogelijk zorg te kunnen leveren en ook aan de patiënten na u te denken. Een gegeven dat jij ook in het ziekenhuis tracht te bekomen.

Beste Dave, ik wens je een huisarts toe die met zekerheid de kennis en kunde heeft die je verwacht, die het werk op een goede manier organiseert en de continuïteit op regionaal vlak verzekert. Misschien in het begin een wat moeilijke en onzekere zoektocht maar eenmaal dat je die gevonden hebt, heb je een deskundige aan je zijde die je in het ziekenhuis tracht te houden binnen je werkuren en erbuiten buiten je werkuren.

Veel succes !

Beste Dave,Verandering brengt altijd wat onzekerheid met zich mee, maar zoals je uit je eigen werkomgeving vaak ervaart, zorgt verandering ook voor nieuwe opportuniteiten. Enkele tips in je zoektocht.De huisartsgeneeskunde van vandaag is niet meer te vergelijken met de huisartsgeneeskunde van gisteren en zal er morgen nog anders uitzien. De huisartsgeneeskunde, de huisartsenpraktijk en de huisarts evolueren mee met de veranderingen in de zorg.Toch zijn er een aantal constantes. De basis van de huisartsgeneeskunde is een breed pakket aan preventieve, diagnostische, therapeutische en palliatieve kennis en kunde gecombineerd met een unieke vertrouwensband tussen patiënt en huisarts(enpraktijk). Voor die gedegen kennis en kunde staat enerzijds een uitstekende 2 (binnenkort 3)-jarige huisartsenopleiding garant waarin universiteiten en praktijkopleiders jonge artsen opleiden tot excellente huisartsen en anderzijds een goed ontwikkelde wetenschappelijke beroepsvereniging Domus Medica die zorgt voor wetenschappelijk hoogstaande bijscholingen en ondersteuning in de beroepsuitoefening.De unieke vertrouwensband met de huisarts is een persoonlijk gegeven. Waar voor sommige patiënten er een 'klik' is met een bepaalde huisarts, is die er voor andere patiënten niet. Waar sommige patiënten binnen een groepspraktijk kiezen voor een vaste huisarts, kiezen ander patiënten voor de afwisseling. Andere patiënten kiezen dan weer voor een solo-arts of een medisch huis. Die zoektocht ga je een stuk moeten ervaren en hierin gaat het buikgevoel een belangrijke rol spelen. In de organisatie van de huisartsgeneeskunde zijn er wel een aantal veranderingen die zich trouwens ook in uw gekende ziekenhuiswereld voordoen. Huisartsgeneeskunde is 24/24, 7/7 beschikbaar voor de patiënt. Alleen zal het niet meer op elk moment uw huisarts/huisartsenpraktijk zijn die deze zorg opneemt. Ook huisartsen hebben recht op een goede work-life balans. Door een goede organisatie van de huisartsenpraktijk, een excellente wachtdienstorganisatie (al dan niet nu al in een wachtpost) en een uitrol van het delen van medische gegevens (SumEHR) zorgen wij voor de continuïteit van de zorg. Het stoort mij daarbij dat een arts die ervoor kiest om ook af en toe bij zijn gezin te zijn bestempeld wordt als een 9-to-5 mentaliteit. Voor alle duidelijkheid de huisartsgeneeskunde zal nooit een 9-to-5-job zijn maar door een goede organisatie zorgen wij voor de noodzakelijke continuiteit voor de patiënt en voor een werkbare work-life balans voor de huisarts.In de niet-dringende zorg tracht de huisarts de zorg ook beter te organiseren. Op afspraak zodat de patiënt geen uren moet wachten, samenwerking met paramedici waar mogelijk, eventueel vervolgafspraken inplannen om een betere opvolging te kunnen doen. Ook de rol en de status van de huisarts is veranderd. 'Mijnheer doktoor' bestaat niet meer. Het is nu vooral 'mevrouw'. En van een paternalistische arts zijn we geëvolueerd naar een partnerschap met de patiënt waarbij we de patiënt behandelen en begeleiden doorheen het zorglandschap. Een partnerschap wil niet zeggen 'klant is koning'. De tijd dat de patiënt besliste (in geval van niet acute pathologie): "nu ga ik naar de huisarts en nu moet deze mijn heel lijstje van verzamelde problemen oplossen, is voorbij". Het gaat om een goede organisatie van de zorg, om de best mogelijk zorg te kunnen leveren en ook aan de patiënten na u te denken. Een gegeven dat jij ook in het ziekenhuis tracht te bekomen.Beste Dave, ik wens je een huisarts toe die met zekerheid de kennis en kunde heeft die je verwacht, die het werk op een goede manier organiseert en de continuïteit op regionaal vlak verzekert. Misschien in het begin een wat moeilijke en onzekere zoektocht maar eenmaal dat je die gevonden hebt, heb je een deskundige aan je zijde die je in het ziekenhuis tracht te houden binnen je werkuren en erbuiten buiten je werkuren.Veel succes !