...
Hoofdauteur Pascal Fossat en zijn collega's stelden een aantal van deze schaaldieren eerst gedurende een half uur bloot aan een reeks zeer korte elektrische schokken voor ze in een labyrint met water werden geplaatst. Vervolgens stelden ze vast dat de rivierkreeften die bang werden gemaakt spontaan de neiging hadden de donkere delen van hun nieuwe omgeving op te zoeken om er te schuilen en het risico op het treffen van een eventuele agressor te beperken. Hun soortgenoten die deze traumatiserende ervaring niet hadden ondergaan, verkenden daarentegen de volledige ruimte, met inbegrip van de lichte delen. Het gedrag van de angstige rivierkreeften is een reactie op de ondergane stress. Na ongeveer anderhalf uur vervlakt hun emotionele toestand. De wetenschappers konden ook aantonen dat injecties met benzodiazepine, een anxiolyticum dat bij mensen vaak wordt gebruikt, het vermijdingsgedrag van de rivierkreeften tenietdeden. Dat bewijst dat de neurale mechanismen die angstig gedrag opwekken of remmen zich al vroeg in de evolutie hebben ontwikkeld en in de loop der tijd goed hebben standgehouden. Met deze studie beschikken onderzoekers die stress en angst bestuderen over een uniek diermodel. Doordat rivierkreeften een eenvoudig zenuwstelsel hebben, kunnen ze ons helpen beter te begrijpen welke neurale mechanismen in een stresserende context spelen en welke rol neurotransmitters zoals serotonine en GABA spelen. (referentie: Science, 13 juni 2014, DOI: 10.1126/science.1248811)