...

Heel wat gevallen van kindermishandeling blijven onder de radar, zo wordt aangenomen. In Vlaanderen zijn maar 2,8% van de gerapporteerde gevallen afkomstig van huisartsen. Terwijl huisartsen heel wat kinderen zien en vaak een bevoorrechte relatie hebben met het gezin van het kind.ObstakelsJe zou dus meer meldingen verwachten van huisartsen - en trouwens ook van zorgverleners in het algemeen. Medische professionals zijn in Vlaanderen goed voor 20,6% van de meldingen - en in het Franstalig landsgedeelte maar voor 8,7%.Het KCE ging na wat de obstakels zijn voor hulpverleners. Het bekeek deze vraag heel breed, maar zoomde daarnaast ook in op artsen en op huisartsen in het bijzonder.Uit bevraging bij huisartsen, bijvoorbeeld, bleek dat ze terughoudend zijn om vermoedens over mishandeling te rapporteren uit angst dat ze zich vergissen - dat ze iemand valselijk zouden beschuldigen.Huisartsen hechten uiteraard groot belang aan de vertrouwensrelatie, die hen ook de mogelijkheid geeft het kind te blijven volgen. Ze geven de zaak niet altijd graag uit handen. Ze weten dat de betrokken diensten vaak al overbevraagd zijn. Ze vrezen het kind helemaal uit het oog te verliezen.BeroepsgeheimVoor huisartsen - en voor artsen in het algemeen - is ook het beroepsgeheim in spel. Daar kan van worden afgeweken - recente aanpassingen aan artikel 458 van het Strafwetboek geven artsen ook een 'spreekrecht'. Artsen hebben bovendien de plicht een persoon in nood te helpen. Deze verschillende elementen vragen om een zorgvuldige afweging.Om de arts een uitweg te helpen zoeken uit lastige dilemma'sn zijn er verschillende instrumenten ontwikkeld: signaallijsten, stappenplannen, richtlijnen,... Het KCE stelt voor om een vast stappenplan in te voeren, waar een zorgverlener zich dient aan te houden - een 'meldcode' die voor iedere sector specifiek is opgesteld.Brede aanpakOm een betere aanpak van het probleem van kindermishandeling te verkrijgen, zijn maatregelen op verschillende niveaus tegelijk nodig. De overheid moet onder meer de gespecialiseerde diensten versterken en de onderfinanciering ervan tegengaan. Om het beleid beter te orkestreren moet de aanpak van kindermishandeling ook op de agenda van de Interministeriële Conferentie Volksgezondheid komen.Op medisch vlak moet daarbij de aandacht gaan naar: het verbeteren van de competenties van zorgverleners door meer aandacht in de opleiding voor kindermishandeling - in het bijzonder de kennis van het dienstenaanbod op het terrein en van het juridisch kader; en specifieke communicatietechnieken om het moeilijke onderwerp ter sprake te kunnen brengen; de erkenning van forensische kinderartsen; meer specifieke plaatsen in revalidatiecentra voor langdurige opvang, observatie en behandeling.