Dat ziekenhuizen samenwerken in netwerken om de kwaliteit te verhogen en de zorg te verbeteren: daar staan patiënten uiteraard achter. Op de agenda van de gesprekken over de netwerken komen vooral items aan bod als: hoe meten en verhogen we de klinische kwaliteit? Hoe kunnen we beter samenwerken in de zorg? Hoe zorgen we voor een geïntegreerd verhaal? Hoe verhogen we de aandacht voor een goede levenskwaliteit,...? Of daar ga ik toch van uit.

Een voetnoot, die vermoedelijk nog niet in deze agenda binnensloop, is het vervoer van patiënten. Enerzijds gaat het over vervoer tussen de ziekenhuizen. Anderzijds over het vervoer van en naar het ziekenhuis voor patiënten die zich niet zelf kunnen verplaatsen en/of die te ziek zijn om met de auto vervoerd te worden.

De patiënt niet opdraaien voor vervoerskosten veroorzaakt door een hervorming die de kwaliteit van de zorg moet verhogen.

Voor deze laatste groep werd er in Vlaanderen een decreet klaargestoomd dat het niet-dringend liggend vervoer kwaliteitsvol moet regelen. Dat is een goede zaak. Alleen is alles daarmee helaas niet opgelost. Het decreet voorziet niet in een regeling voor de kostprijs van dat niet-dringend liggend vervoer.

Prijs niet-dringend liggend vervoer swingt de pan uit

Nu betaalt de patiënt de factuur van het niet-dringend ziekenvervoer en voorzien de ziekenfondsen via hun aanvullende verzekering in een tussenkomst. Ondanks deze tussenkomst, blijven de bedragen voor de patiënt de pan uit swingen en zijn de aanvullende budgetten van de ziekenfondsen ontoereikend om tegemoet te komen aan de stijgende vraag. Bovendien betalen patiënten die zijn aangesloten bij de Hulpkas alle vervoer volledig uit eigen zak...

In tijden waarin zorg toeneemt, complexer wordt en steeds meer mensen er alleen voor staan, moeten we overwegen om dit vervoer een onderdeel te maken van de verplichte ziekteverzekering.

Patiënt niet laten opdraaien voor vervoerskosten

Maar even terug naar dat andere vervoer, dat tussen de ziekenhuizen. Dat dit vervoer zal toenemen, kan ik voorspellen zonder glazen bol. Wie dat gaat betalen als niemand dit opneemt, kan ik helaas ook voorspellen zonder glazen bol: de patiënt. Dit dossier mag dan een voetnoot zijn in de vorming van ziekenhuisnetwerken, het is naast de kwaliteit van zorg, een essentiële voorwaarde voor de patiënt. Die mag niet opdraaien voor vervoerskosten die veroorzaakt worden door een hervorming die de kwaliteit van de zorg wil verhogen. Perverse effecten noemen ze dat, denk ik...

Werk aan de winkel dus om naast de noden van de ziekenhuizen en de artsen in deze hervorming ook de noden van de patiënt op te nemen... want dat was aanvankelijk toch de bedoeling, niet? To be or not to be, betaalbaar vervoer of niet vervoerd: that's still the question...

Dat ziekenhuizen samenwerken in netwerken om de kwaliteit te verhogen en de zorg te verbeteren: daar staan patiënten uiteraard achter. Op de agenda van de gesprekken over de netwerken komen vooral items aan bod als: hoe meten en verhogen we de klinische kwaliteit? Hoe kunnen we beter samenwerken in de zorg? Hoe zorgen we voor een geïntegreerd verhaal? Hoe verhogen we de aandacht voor een goede levenskwaliteit,...? Of daar ga ik toch van uit. Een voetnoot, die vermoedelijk nog niet in deze agenda binnensloop, is het vervoer van patiënten. Enerzijds gaat het over vervoer tussen de ziekenhuizen. Anderzijds over het vervoer van en naar het ziekenhuis voor patiënten die zich niet zelf kunnen verplaatsen en/of die te ziek zijn om met de auto vervoerd te worden. Voor deze laatste groep werd er in Vlaanderen een decreet klaargestoomd dat het niet-dringend liggend vervoer kwaliteitsvol moet regelen. Dat is een goede zaak. Alleen is alles daarmee helaas niet opgelost. Het decreet voorziet niet in een regeling voor de kostprijs van dat niet-dringend liggend vervoer. Prijs niet-dringend liggend vervoer swingt de pan uitNu betaalt de patiënt de factuur van het niet-dringend ziekenvervoer en voorzien de ziekenfondsen via hun aanvullende verzekering in een tussenkomst. Ondanks deze tussenkomst, blijven de bedragen voor de patiënt de pan uit swingen en zijn de aanvullende budgetten van de ziekenfondsen ontoereikend om tegemoet te komen aan de stijgende vraag. Bovendien betalen patiënten die zijn aangesloten bij de Hulpkas alle vervoer volledig uit eigen zak...In tijden waarin zorg toeneemt, complexer wordt en steeds meer mensen er alleen voor staan, moeten we overwegen om dit vervoer een onderdeel te maken van de verplichte ziekteverzekering. Patiënt niet laten opdraaien voor vervoerskostenMaar even terug naar dat andere vervoer, dat tussen de ziekenhuizen. Dat dit vervoer zal toenemen, kan ik voorspellen zonder glazen bol. Wie dat gaat betalen als niemand dit opneemt, kan ik helaas ook voorspellen zonder glazen bol: de patiënt. Dit dossier mag dan een voetnoot zijn in de vorming van ziekenhuisnetwerken, het is naast de kwaliteit van zorg, een essentiële voorwaarde voor de patiënt. Die mag niet opdraaien voor vervoerskosten die veroorzaakt worden door een hervorming die de kwaliteit van de zorg wil verhogen. Perverse effecten noemen ze dat, denk ik...Werk aan de winkel dus om naast de noden van de ziekenhuizen en de artsen in deze hervorming ook de noden van de patiënt op te nemen... want dat was aanvankelijk toch de bedoeling, niet? To be or not to be, betaalbaar vervoer of niet vervoerd: that's still the question...