...
De Wet op Patiëntenrechten werd onlangs aangepast door de wet van 10 april 2014 (*). Aan artikel 8 van de wet uit 2002 dat het informed consent vastlegt, zijn twee bepalingen toegevoegd. Artikel 8/1 stelt dat de 'beroepsbeoefenaar' zijn patiënt ervan moet op de hoogte brengen of hij verzekerd is tegen schadeclaims wegens een medische fout. Artikel 8/2 bepaalt dat de beroepsoefenaar de patiënt informeert over "zijn vergunnings- of regsitratiestatus".Deze bepalingen werden aan het artikel toegevoegd om de Belgische wetgeving in orde te brengen met een Europese richtlijn uit 2011 (2011/24/EU).Wat niet mag, mag niet De Orde lijkt te willen waarschuwen voor mogelijke verwarring die door deze toevoegingen zou kunnen ontstaan. Ze wijst erop dat een verzekering van de beroepsaansprakelijkheid in België weliswaar wettelijk niet verplicht is, maar deontologisch wel (cfr. artikel 34, $2 van de Code van geneeskundige plichtenleer). De Orde stelt dan ook dat artsen die hun beroepsaansprakelijkheid niet verzekerden en hun patiënten daarvan op de hoogte brengen, deontologisch gezien toch in de fout gaan.Daarnaast wijst de Orde erop dat het onwettig uitoefenen van de geneeskunde - doordat de arts geen vergunning of registratie heeft - gewoon niet kan. Een arts die bijvoorbeeld een opgelegde beroepsbeperking negeert, pleegt een strafbaar feit - ook al brengt hij zijn "slachtoffer" daarvan eerst op de hoogte.