De studie kadert in het ichange-programma van imec. Met het programma wil de onderzoeks- en innovatiehub voor nano-elektronica inzetten op sensortechnologie en datawetenschap om digitale coaching tools te ontwikkelen voor een gezonder leven.

Momenteel wordt stress meestal gedetecteerd aan de hand van vragenlijsten. "Een subjectieve en tijdsintensieve methode die bovendien enkel een willekeurige momentopname is", schrijven de onderzoekers.

Wearable technologie, met algoritmes die de verzamelde data kunnen analyseren, moet individuen toelaten zelf correctiestrategieën in te zetten om te vermijden dat de drempel naar chronische stress wordt overschreden.

Eerst werd het basisstressniveau van de deelnemers bepaald via erkende psychologische vragenlijsten. Daarna droegen de participanten vijf dagen lang een polsband en een draadloze ECG-pleister. Via de ECG pleister werd hun hartslag, hartslagvariabiliteit en acceleratie (beweging) gemonitord. De polsband, versterkt met geavanceerde algoritmes, mat huidgeleiding, lichaamstemperatuur en acceleratie (beweging).

Twaalf keer per dag werden deelnemers via hun smartphone gevraagd om hun stressniveau te evalueren en een aantal multiplechoicevragen te beantwoorden over hun dagelijkse activiteiten, voedsel- en drankinname, slaapkwaliteit en spijsvertering. Tot slot namen ze ook deel aan een stresstest.

De eerste resultaten tonen aan dat de gemiddelde hartslagvariabiliteit van de deelnemers correleert met de stressniveaus die ze zelf aangeven. "Het gebruik van wearables leverde complexe en gedetailleerde datasets op die real-life contextuele factoren mee in rekening brengen waardoor we meer inzicht krijgen in periodes van stress en de indicaties ervan", besluit imec-onderzoeker en doctoraatsstudent (KU Leuven) Elena Smets.

De studie kadert in het ichange-programma van imec. Met het programma wil de onderzoeks- en innovatiehub voor nano-elektronica inzetten op sensortechnologie en datawetenschap om digitale coaching tools te ontwikkelen voor een gezonder leven.Momenteel wordt stress meestal gedetecteerd aan de hand van vragenlijsten. "Een subjectieve en tijdsintensieve methode die bovendien enkel een willekeurige momentopname is", schrijven de onderzoekers. Wearable technologie, met algoritmes die de verzamelde data kunnen analyseren, moet individuen toelaten zelf correctiestrategieën in te zetten om te vermijden dat de drempel naar chronische stress wordt overschreden.Eerst werd het basisstressniveau van de deelnemers bepaald via erkende psychologische vragenlijsten. Daarna droegen de participanten vijf dagen lang een polsband en een draadloze ECG-pleister. Via de ECG pleister werd hun hartslag, hartslagvariabiliteit en acceleratie (beweging) gemonitord. De polsband, versterkt met geavanceerde algoritmes, mat huidgeleiding, lichaamstemperatuur en acceleratie (beweging). Twaalf keer per dag werden deelnemers via hun smartphone gevraagd om hun stressniveau te evalueren en een aantal multiplechoicevragen te beantwoorden over hun dagelijkse activiteiten, voedsel- en drankinname, slaapkwaliteit en spijsvertering. Tot slot namen ze ook deel aan een stresstest.De eerste resultaten tonen aan dat de gemiddelde hartslagvariabiliteit van de deelnemers correleert met de stressniveaus die ze zelf aangeven. "Het gebruik van wearables leverde complexe en gedetailleerde datasets op die real-life contextuele factoren mee in rekening brengen waardoor we meer inzicht krijgen in periodes van stress en de indicaties ervan", besluit imec-onderzoeker en doctoraatsstudent (KU Leuven) Elena Smets.