Na een officieel bezoek aan de provinciale gezondheidsdienst volgt vandaag een visite aan de technische school waar de basismodule van Jenga Maarifa wordt gegeven. In de namiddag is een rondleiding voorzien in het partnerziekenhuis van Artsen Zonder Vakantie in Ciriri, 9 kilometer van Kivu. Gezien de erbarmelijke staat van de wegen een hele afstand.
In Congo heeft elke provincie een 'kleine regering'. Aan het hoofd staat een heuse minister.
Gouden standaard
De provinciale minister van Kivu is dokter Mwanza, een pediater opgeleid in Dakar. Tijdens de officiële plechtigheid over het project wees provinciaal gedeputeerde voor Vlaams-Brabant Tine Roefs (Groen) erop dat één van de doelstellingen van Jenga Maarifa is om de solidariteit onder de mensen te versterken, zowel in de Belgische als in een internationale context. Ze benadrukte de grote meerwaarde en het innovatieve karakter van het project dat ook tot doel heeft een gouden standaard voor medisch materiaal uit te werken.
Op zijn beurt stond dokter Mwanza stil bij de lange traditie van samenwerking tussen België en Congo en tussen Kivu en Artsen Zonder Vakantie. Het gebrek aan goed opgeleide technici om het medisch materiaal in de ziekenhuizen te onderhouden, is volgens Mwanza één van grote problemen van Afrika. "Het materiaal is meestal bruikbaar. Maar als men niet weet hoe het te gebruiken en te onderhouden dan is het al snel rijp voor de vuilnisbak. Capabele mensen opleiden is dus zeer belangrijk," zei hij.
Zelfvertrouwen
Daarna volgde een bezoek aan het Institut téchnique Fundi Maendeleo van Kivu. Daar wordt de basismodule van de opleiding tot biomedisch technicus aangeboden. Technisch leraar Jef legt uit dat de bedoeling van de opleiding en de workshops -elektriciteit, elektronica, loodgieterij enz.- niet enkel is om technische vaardigheden te versterken maar ook om "mensen 40 maal sterker te maken en meer zelfvertrouwen en eigenwaarde te geven." Nu is de onderhoudstechnicus in het ziekenhuis immers vaak het kneusje.
Ciriri
Vervolgens gaat het richting Ciriri, negen kilometer van Bukavu. Op de niet-geasfalteerde wegen vol stenen duurt die afstand een eeuwigheid. In Ciriri ligt een (model)ziekenhuis waar zich ook een opleidingssite van Jenga Maarifa situeert. Dit is een partnerziekenhuis van Artsen Zonder Vakantie. De leiding is in handen van de enige vrouwelijke arts-directeur uit de provincie, dokter Gisèle Fatuma Miyele. Ze houdt de touwtjes strak in handen, zo blijkt. Op 12 jaar tijd steeg het aantal bedden hier van 50 naar 350. In 22 individuele kamers wordt enkel privégeneeskunde aangeboden. Er werken 15 artsen, meer dan de helft vrouwen, en 64 verpleegkundigen. Ter vergelijking: een doorsnee Congolees ziekenhuis telt drie à vier dokters. Van de actuele artsenstaking in Congo (zie verder) voelt het ziekenhuis niets omdat hier geen enkele gesalarieerde arts werkt.
Artsenstaking
Het Congolese gezondheidssysteem is - min of meer naar Belgisch voorbeeld- piramidaal georganiseerd.De nationale minister van Volksgezondheid -ex-medisch directeur van de Brusselse Europaziekenhuizen dokter Oly Ilunga Kalenga- delegeert een deel van het beleid en budget naar het provinciale niveau. Naast de provincies die onder meer verantwoordelijk zijn voor de eradicatie van bijvoorbeeld cholera zijn er in Congo per schijf van minstens 100.000 inwoners gezondheidszones. In totaal 34. Elke gezondheidszone beschikt over een referentieziekenhuis. En in theorie heeft elke gemeente een 'centre de santé' met enkel verpleegkundigen. Hier biedt men basisgezondheidszorg aan.
Congo telt 0,4 opgeleide (niet noodzakelijk actieve) artsen per 10.000 inwoners. De WGO-norm bedraagt 1/10.000, een minderheid is gesalarieerd. Zij staken momenteel in Kivu. Enerzijds omdat ze al lange tijd niet regelmatig betaald worden en anderzijds omdat de torenhoge inflatie hun inkomen ondermijnt.
In Congo heeft elke provincie een 'kleine regering'. Aan het hoofd staat een heuse minister. De provinciale minister van Kivu is dokter Mwanza, een pediater opgeleid in Dakar. Tijdens de officiële plechtigheid over het project wees provinciaal gedeputeerde voor Vlaams-Brabant Tine Roefs (Groen) erop dat één van de doelstellingen van Jenga Maarifa is om de solidariteit onder de mensen te versterken, zowel in de Belgische als in een internationale context. Ze benadrukte de grote meerwaarde en het innovatieve karakter van het project dat ook tot doel heeft een gouden standaard voor medisch materiaal uit te werken.Op zijn beurt stond dokter Mwanza stil bij de lange traditie van samenwerking tussen België en Congo en tussen Kivu en Artsen Zonder Vakantie. Het gebrek aan goed opgeleide technici om het medisch materiaal in de ziekenhuizen te onderhouden, is volgens Mwanza één van grote problemen van Afrika. "Het materiaal is meestal bruikbaar. Maar als men niet weet hoe het te gebruiken en te onderhouden dan is het al snel rijp voor de vuilnisbak. Capabele mensen opleiden is dus zeer belangrijk," zei hij.Daarna volgde een bezoek aan het Institut téchnique Fundi Maendeleo van Kivu. Daar wordt de basismodule van de opleiding tot biomedisch technicus aangeboden. Technisch leraar Jef legt uit dat de bedoeling van de opleiding en de workshops -elektriciteit, elektronica, loodgieterij enz.- niet enkel is om technische vaardigheden te versterken maar ook om "mensen 40 maal sterker te maken en meer zelfvertrouwen en eigenwaarde te geven." Nu is de onderhoudstechnicus in het ziekenhuis immers vaak het kneusje. Vervolgens gaat het richting Ciriri, negen kilometer van Bukavu. Op de niet-geasfalteerde wegen vol stenen duurt die afstand een eeuwigheid. In Ciriri ligt een (model)ziekenhuis waar zich ook een opleidingssite van Jenga Maarifa situeert. Dit is een partnerziekenhuis van Artsen Zonder Vakantie. De leiding is in handen van de enige vrouwelijke arts-directeur uit de provincie, dokter Gisèle Fatuma Miyele. Ze houdt de touwtjes strak in handen, zo blijkt. Op 12 jaar tijd steeg het aantal bedden hier van 50 naar 350. In 22 individuele kamers wordt enkel privégeneeskunde aangeboden. Er werken 15 artsen, meer dan de helft vrouwen, en 64 verpleegkundigen. Ter vergelijking: een doorsnee Congolees ziekenhuis telt drie à vier dokters. Van de actuele artsenstaking in Congo (zie verder) voelt het ziekenhuis niets omdat hier geen enkele gesalarieerde arts werkt. Het Congolese gezondheidssysteem is - min of meer naar Belgisch voorbeeld- piramidaal georganiseerd.De nationale minister van Volksgezondheid -ex-medisch directeur van de Brusselse Europaziekenhuizen dokter Oly Ilunga Kalenga- delegeert een deel van het beleid en budget naar het provinciale niveau. Naast de provincies die onder meer verantwoordelijk zijn voor de eradicatie van bijvoorbeeld cholera zijn er in Congo per schijf van minstens 100.000 inwoners gezondheidszones. In totaal 34. Elke gezondheidszone beschikt over een referentieziekenhuis. En in theorie heeft elke gemeente een 'centre de santé' met enkel verpleegkundigen. Hier biedt men basisgezondheidszorg aan. Congo telt 0,4 opgeleide (niet noodzakelijk actieve) artsen per 10.000 inwoners. De WGO-norm bedraagt 1/10.000, een minderheid is gesalarieerd. Zij staken momenteel in Kivu. Enerzijds omdat ze al lange tijd niet regelmatig betaald worden en anderzijds omdat de torenhoge inflatie hun inkomen ondermijnt.
