De Paasshow is de jaarlijkse muziek-, dans- en theatershow georganiseerd door de derde bachelorstudenten geneeskunde van UGent. Kapstok is een actueel medisch thema, opgehangen aan een bekende film of serie.

Standaard worden er ook altijd enkele professoren geparodieerd. Dit jaar wordt de dubbele cohorte in een sausje van Netflix-serie 13 Reasons Why gegoten. Zoals de traditie het wil, wordt het Capitole Gent afgehuurd. Wordt verwacht: 1.650 man. Arne Van den Broeck (21), Stijn Schatteman (20) en Elisabeth Dernicourt (20), tot voor kort onbekenden voor elkaar, slikken eens.

Hanne

Niet meedoen aan de Paasshow was geen optie, zegt Elisabeth. Ze zou het zich een leven lang beklaagd hebben. Van haar vele talenten zijn noch acteren, noch zingen en dansen er echter een. Coördineren, achter de schermen, leek daarom een veiligere optie. Voor de heren is de Paasshow een gelegenheid om nieuwe mensen te leren kennen. Bovendien, zo merken ze op, gaat in de zetel hangen - lees: op lesvrije momenten - al snel vervelen.

In 13 Reasons Why vertelt een meisje, Hannah, aan de hand van 13 tapes waarom ze uit het leven zal stappen. Een vrij donker verhaal als uitgangspunt. "Voor studenten die dit jaar afstuderen, is 2018 een jaar van onzekerheid. Zullen er genoeg opleidingsplaatsen zijn? In ons verhaal is 'Hanne' bang dat ze er niet zal geraken. Uit een soort van paniekreactie gaat ze heel ver om zich te bewijzen."

No panic

Arne schreef voor een groot stuk mee aan het script. "Het script is een toon-voorbeeld van compromissen maken", zegt hij. "Het gebeurde regelmatig dat er gestemd werd, en mijn idee het niet haalde. Dat was balen. Maar uiteindelijk is het doel samenwerken. De Paasshow is geen dictatuur van de eindverantwoordelijken (lacht)."

De meer 'technische' taken waren Stijns verantwoordelijkheid. En, belangrijk: het organiseren van de repetities. Elisabeth hield zich onder andere bezig met de praktische organisatie en de communicatie met het Capitole. "Tot voor dit project had ik nog nooit van een licht- of micro-plan gehoord."

Als we scène na scène zien lukken, zal de druk geleidelijk aan van onze schouders vallen

De hele organisatie neemt veel meer tijd in beslag dan ze oorspronkelijk hadden ingeschat. "We hebben dit semester nog niet veel kunnen studeren", geeft het drietal toe. In de weken voor de 'première' moeten ze vaker op repetities aanwezig zijn. Daarnaast komen er veel kleine dingen kijken bij de organisatie van zo'n avond, zegt Arne. Soms loopt de planning ook vertraging op doordat afspraken niet worden nagekomen. Frustrerend, vinden de drie. Wordt er toch tijd gevonden om eens een cursus open te slaan, dan is de smartphone daar om de aandacht op te eisen. Panikeren doen de studenten echter niet.

Zenuwen

Uiteraard is het ook allemaal leuk en leerrijk. Het drietal kon zijn leiderschapscapaciteiten al aanscherpen. "Niet evident", zegt Arne daarover. "Je moet mensen achter hun veren zitten. Als grap word ik nu zelf af en toe op mijn plaats gezet."

Aan de show werken zo'n 170 studenten mee. Allemaal hebben ze een rol toebedeeld gekregen: van regisseur tot decorbouwer en kostuumontwerper. 170 studenten betekent ook heel wat verschillende karakters die weken lang intensief moeten samenwerken. "Soms gebeurt het dat enkele sterkere stemmen de stillere stemmen overheersen", zegt Stijn. "Het is aan ons om erop toe te zien dat dat niet ontaardt in conflicten - gelukkig is dat tot op heden nog niet gebeurd."

"Afspraken maken", noemt Elisabeth als een van de horden waar ze tegenaan is gelopen. "Je spreekt mondeling al eens iets af, maar ofwel plan je te veel op voorhand waardoor de afspraak vergeten wordt, ofwel blijkt achteraf dat de andere partij er iets anders onder heeft verstaan. Daar sta je dan."

Arne vond het moeilijk om soms goede vrienden te moeten teleurstellen tijdens de audities. Het drietal is vol lof over de hoofdacteur, die ook nog eens een goed zanger blijkt. Wat als een belangrijk personage ziek blijkt de avond van de voorstelling? Het drietal durft er niet aan te denken. "Onlangs had ik een nachtmerrie dat na afloop niemand applaudisseerde", zegt Elisabeth. "Of stel je voor dat de show helemaal niet grappig blijkt." Stiekem willen de drie misschien beter doen dan de twee voorgaande 'Paas-shows' die ze gezien hebben. Die vonden ze zelf heel goed.

Elisabeth: "Als we scène na scène zien lukken, zal de druk geleidelijk aan van onze schouders vallen." De meeste zenuwen heeft ze misschien wel voor het einde van de show, wanneer de drie eindverantwoordelijken het podium op moeten om het applaus in ontvangst te nemen en een dankwoord uit te spreken. "Al die ogen die op je gericht zijn..." Dat is toch net iets om naar uit te kijken, vindt Arne. "Het zal de ultieme beloning zijn dat we iets moois hebben neergezet."

Paasshow 2018: [?REC]ohorte, Capitole Gent, dinsdag, 20 maart 2018 om 19u30. Laatste tickets via 0487/68.58.69 of paasshow2018@gmail.com.

De Paasshow is de jaarlijkse muziek-, dans- en theatershow georganiseerd door de derde bachelorstudenten geneeskunde van UGent. Kapstok is een actueel medisch thema, opgehangen aan een bekende film of serie.Standaard worden er ook altijd enkele professoren geparodieerd. Dit jaar wordt de dubbele cohorte in een sausje van Netflix-serie 13 Reasons Why gegoten. Zoals de traditie het wil, wordt het Capitole Gent afgehuurd. Wordt verwacht: 1.650 man. Arne Van den Broeck (21), Stijn Schatteman (20) en Elisabeth Dernicourt (20), tot voor kort onbekenden voor elkaar, slikken eens.Niet meedoen aan de Paasshow was geen optie, zegt Elisabeth. Ze zou het zich een leven lang beklaagd hebben. Van haar vele talenten zijn noch acteren, noch zingen en dansen er echter een. Coördineren, achter de schermen, leek daarom een veiligere optie. Voor de heren is de Paasshow een gelegenheid om nieuwe mensen te leren kennen. Bovendien, zo merken ze op, gaat in de zetel hangen - lees: op lesvrije momenten - al snel vervelen.In 13 Reasons Why vertelt een meisje, Hannah, aan de hand van 13 tapes waarom ze uit het leven zal stappen. Een vrij donker verhaal als uitgangspunt. "Voor studenten die dit jaar afstuderen, is 2018 een jaar van onzekerheid. Zullen er genoeg opleidingsplaatsen zijn? In ons verhaal is 'Hanne' bang dat ze er niet zal geraken. Uit een soort van paniekreactie gaat ze heel ver om zich te bewijzen."Arne schreef voor een groot stuk mee aan het script. "Het script is een toon-voorbeeld van compromissen maken", zegt hij. "Het gebeurde regelmatig dat er gestemd werd, en mijn idee het niet haalde. Dat was balen. Maar uiteindelijk is het doel samenwerken. De Paasshow is geen dictatuur van de eindverantwoordelijken (lacht)."De meer 'technische' taken waren Stijns verantwoordelijkheid. En, belangrijk: het organiseren van de repetities. Elisabeth hield zich onder andere bezig met de praktische organisatie en de communicatie met het Capitole. "Tot voor dit project had ik nog nooit van een licht- of micro-plan gehoord."De hele organisatie neemt veel meer tijd in beslag dan ze oorspronkelijk hadden ingeschat. "We hebben dit semester nog niet veel kunnen studeren", geeft het drietal toe. In de weken voor de 'première' moeten ze vaker op repetities aanwezig zijn. Daarnaast komen er veel kleine dingen kijken bij de organisatie van zo'n avond, zegt Arne. Soms loopt de planning ook vertraging op doordat afspraken niet worden nagekomen. Frustrerend, vinden de drie. Wordt er toch tijd gevonden om eens een cursus open te slaan, dan is de smartphone daar om de aandacht op te eisen. Panikeren doen de studenten echter niet.Uiteraard is het ook allemaal leuk en leerrijk. Het drietal kon zijn leiderschapscapaciteiten al aanscherpen. "Niet evident", zegt Arne daarover. "Je moet mensen achter hun veren zitten. Als grap word ik nu zelf af en toe op mijn plaats gezet."Aan de show werken zo'n 170 studenten mee. Allemaal hebben ze een rol toebedeeld gekregen: van regisseur tot decorbouwer en kostuumontwerper. 170 studenten betekent ook heel wat verschillende karakters die weken lang intensief moeten samenwerken. "Soms gebeurt het dat enkele sterkere stemmen de stillere stemmen overheersen", zegt Stijn. "Het is aan ons om erop toe te zien dat dat niet ontaardt in conflicten - gelukkig is dat tot op heden nog niet gebeurd.""Afspraken maken", noemt Elisabeth als een van de horden waar ze tegenaan is gelopen. "Je spreekt mondeling al eens iets af, maar ofwel plan je te veel op voorhand waardoor de afspraak vergeten wordt, ofwel blijkt achteraf dat de andere partij er iets anders onder heeft verstaan. Daar sta je dan."Arne vond het moeilijk om soms goede vrienden te moeten teleurstellen tijdens de audities. Het drietal is vol lof over de hoofdacteur, die ook nog eens een goed zanger blijkt. Wat als een belangrijk personage ziek blijkt de avond van de voorstelling? Het drietal durft er niet aan te denken. "Onlangs had ik een nachtmerrie dat na afloop niemand applaudisseerde", zegt Elisabeth. "Of stel je voor dat de show helemaal niet grappig blijkt." Stiekem willen de drie misschien beter doen dan de twee voorgaande 'Paas-shows' die ze gezien hebben. Die vonden ze zelf heel goed.Elisabeth: "Als we scène na scène zien lukken, zal de druk geleidelijk aan van onze schouders vallen." De meeste zenuwen heeft ze misschien wel voor het einde van de show, wanneer de drie eindverantwoordelijken het podium op moeten om het applaus in ontvangst te nemen en een dankwoord uit te spreken. "Al die ogen die op je gericht zijn..." Dat is toch net iets om naar uit te kijken, vindt Arne. "Het zal de ultieme beloning zijn dat we iets moois hebben neergezet."