...
Volksvertegenwoordiger Valérie Van Peel (N-VA) en collega's komen tot twee vaststellingen: de geneeskunde wordt steeds complexer, wat de uitkomst van behandelingen of ingrepen onvoorspelbaar maakt; en patiënten spannen steeds vaker een rechtszaak aan in geval van een medisch conflict.Die situatie leidt tot wantrouwen bij de zorgverstrekkers en werkt defensieve geneeskunde in de hand. De N-VA-parlementsleden citeren als voorbeeld een recente studie van de universiteit van Hasselt: één arts op de zeven vreest een schadevergoeding en 16% van hen beslist om die reden om alleen nog minder riskante behandelingen toe te dienen.Om die tendens tegen te gaan, werd eerder al het Fonds Medische Ongevallen opgericht, dat zelfs tussenkomt als er sprake is van een fout. Maar in dat geval kan het de schadevergoeding verhalen op de verzekeraar van de arts in kwestie."Die situatie is niet alleen schadelijk voor de arts, die zich blootstelt aan mogelijk aanzienlijke schadevergoedingen, maar ook voor de maatschappij, die als ze de patiënt terugbetaalt via het Fonds, de gemaakte kosten misschien nooit zal terugkrijgen", luidt het.Toch zijn artsen momenteel niet verplicht om een beroepsaansprakelijkheidsverzekering af te sluiten. Er is hooguit sprake van een deontologische verplichting, op basis van artikel 34, § 2 van de code voor geneeskundige plichtenleer, dat stelt dat het slachtoffer van een medische fout recht heeft op een schadevergoeding en dat elke arts daartoe verzekerd moet zijn.Daarom stelt de N-VA voor om in KB 78 een bepaling op te nemen over een verplichte aansprakelijkheidsverzekering, net zoals bijvoorbeeld voor architecten van toepassing is.