...

Zijn onderzoek werpt nu eindelijk vruchten af en gaf aanleiding tot een publicatie in de NEJM. In samenwerking met onderzoekers van het National Institute of Health in Washington ontdekten prof. Beckers en zijn Luikse collega's een oorzaak van extreme reuzengroei: duplicatie van het gen GPR 101. Reuzengroei wordt in feite veroorzaakt door een verstoorde werking van de hypofyse, een endocriene klier aan de schedelbasis die de hormonen en met name de werking van de schildklier en de groei regelt. Sommige mensen hebben vanaf hun eerste levensjaren een adenoom, een goedaardige tumor van de hypofyse die te veel groeihormoon afscheidt. Bij anderen is de hypofyse te sterk ontwikkeld. Naarmate ze ouder worden, groeien ze uit tot extreme reuzen. Iemand wordt als reus beschouwd als zijn lengte boven percentiel 97 ligt, en dus minder dan 3% van de bevolking groter is dan hij. Een hypofysetumor kan ook rond de leeftijd van 30 of 40 jaar ontstaan bij volwassenen. Hun botten zijn al volgroeid en zij zullen niet meer in lengte toenemen. Die tumoren gaan gepaard met andere symptomen zoals het groter worden van handen en voeten en een vervorming van het gezicht (verandering van de neus, dikke lippen, prominente kin, enz.). In dat geval spreken we van acromegalie. De onderzoekers hebben een klinische en genetische analyse uitgevoerd van stalen afkomstig van 43 reuzen, waaronder een meisje van drie jaar dat al 120 cm lang was. Ze vonden bij allemaal hetzelfde defect: een duplicatie van een min of meer lang deel van het X-chromosoom. In het totaal waren 11 genen gedupliceerd, maar de onderzoekers konden dat aantal herleiden tot vier door zich op de jongste reuzen te concentreren. Uiteindelijk ontdekten ze dat één van de vier genen overmatig tot expressie kwam in de hypofyse. Het ging om GPR101, dat daarmee de 'hoofdverdachte' werd. Het team onderzocht ook de hypofysetumoren van 248 mensen met acromegalie. Geen enkele van hen vertoonde de duplicatie die bij de patiënten met gigantisme werd gezien... maar 11 van hen vertoonden een mutatie van GPR101. Het bijzondere is dat 100% van de mensen met een duplicatie van het gen reuzengroei vertoont. Het onderzoek heeft ook aangetoond dat dat gen codeert voor een tot dusver onbekende receptor. Die receptor lijkt een belangrijke rol te spelen bij de regeling van de groei. Hij zou er de oorzaak van zijn dat jonge kinderen met gigantisme uiterst hoge hoeveelheden groeihormoon secerneren. Nu moet worden uitgezocht hoe we op het GPR101-gen kunnen inwerken en zo nieuwe behandelingen kunnen ontwikkelen voor reuzengroei, maar ook voor dwerggroei bij bepaalde kinderen.