...

Het individuele persoonlijke contact tussen huisarts en patiënt, de vertrouwensrelatie die een huisarts-patiëntrelatie moet zijn, blijft hét middel om juist en correct te oordelen voor onze patiënt. Beslissingen in het belang van de patiënt zijn vaak niet gelijklopend met belangen van overheid, farma-industrie of ziekteverzekeraars.GemeenschapsmiddelenBeseffen we dat ook die andere belangen onze aandacht inpalmen? De laatste jaren werd het maatschappelijk belang sterk benadrukt. Hoe vaak immers wordt het voorschrijfgedrag van artsen besproken, met onderliggende aanbeveling: zuinig zijn met gemeenschapsmiddelen! Diverse overheden, federaal en Vlaamse gemeenschap, waken! Om invloeden van farmaceutische industrie aan te klagen stonden media altijd klaar. Maar de middelen van bedrijven om enige goodwill bij huisartsen te verwerven zijn nu sterk gekortwiekt. Zelfs een balpen als gadget van een medicatiefabrikant is al gereglementeerd! Troebeler waterZiekenfondsen varen echter langs troebeler water. Hun hoofdopdracht is het doorschuiven van de overheidsmiddelen die beschikbaar zijn voor terugbetaalde zorg. Ze zijn de bankier, die optreedt als doorgeefluik tussen het rijksfonds en de patiënt.Ziekenfondsen noemen zich graag vertegenwoordigers van patiënten. Dit zouden we inderdaad verwachten van 'ledenorganisaties'. Ze worden echter gefinancierd à rato van de geldstromen die hun leden via zorgconsumptie genereren. Wanneer mutualiteiten samen met de overheid oproepen tot zorgzaam omspringen met de beschikbare middelen, dan kan op z'n minst hun stem dubieus genoemd worden. Ze schuiven immers meer overheidsmiddelen in eigen kas naarmate er duurdere zorg wordt toegepast. De ziekenfondsen zijn ook verantwoordelijk voor de controle op de uitgaven. In die controlerende rol zijn ze niet echt de "geliefde bondgenoot" van hun leden.Onafhankelijkheid bewakenBovendien treden ze (alleszins de ziekenfondsen verbonden aan de klassieke zuilen) ook op als zorgverstrekkers. Ziekenfondsapotheken en poliklinieken leveren directe zorg aan de patiënt. In vele raden van bestuur van ziekenhuizen vinden we ook ziekenfondsbazen... Hoeft het met deze kennis te verbazen dat huisartsen, die zich onafhankelijk willen opstellen, die het begrip vrij beroep hoog in het vaandel dragen, achterdochtig zijn tegenover ziekenfondsen? En toch ... jaar na jaar veranderen de regels, jaar na jaar worden de troeven van de vrije en onafhankelijke huisarts stilaan ondermijnd. De verplichte derdebetalersregeling toont hoe in de toekomst huisartsen zullen vergoed worden. Overheid en ziekenfondsen spannen zich graag in om deze eFact-service aan huisartsen te leveren. Zij weten ook: wiens brood men eet, diens woord men spreekt... Een stap verder is de nieuwe regeling in het elektronisch beheer van het GMD. Een aanlokkelijk aangeboden regeling... maar zonder weg terug! Het beheer van de GMD's komt helemaal in handen van de ziekenfondsen. Huisartsen die er reeds op inschreven zien blij de geldsommen die gestort worden op hun rekening... maar het beheer over hun patiëntenbestand zijn ze kwijt. Hoe ging dat spreekwoord weer? Omwille van het smeer likt de huisarts de kandeleer... Huisartsgeneeskunde als vrij beroep? Hoe lang nog?