Huisarts Hilde Buyse: met een baby van vier weken naar de Spaanse Costa

Op de drukke Avenida Mediterranea, de hoofdader van de stad evenwijdig met de kustlijn, geeft een bordje aan waar "dr. Hilde Buyse, Belgische huisarts" praktijk voert. Iedere avond haalt de Brugse arts het reclamebordje uit veiligheidsoverwegingen weer binnen. Zestien jaar geleden gaf ze gevolg aan een advertentie 'Belgische dokter gezocht in Benidorm'. "Ik was zwanger van mijn oudste dochter toen ik solliciteerde", lacht ze. "Met een baby van vier weken oud zijn we in Benidorm aanbeland. Het was het jaar 2000. Twee jaar later vertrok de Nederlandse arts die me had aangeworven echter hals over kop naar Thailand. Toen ben ik solo gegaan. Ik hing een naambordje aan de deur en de Belgische patiënten stroomden toe: niet te geloven. We kochten de praktijk, we kochten een huis. En toen sloeg de crisis toe in 2008. En trok iedereen weg uit Benidorm."Vooral 80-plussersMaar hoe komt een jonge beginnende arts ertoe om uit te wijken naar Benidorm? Dokter Buyse heeft de vraag al vaak te horen gekregen. "Ik had al enkele jaren ervaring op de spoeddienst in Blankenberge en Oostende, en in een huisartsenpraktijk in Massemen", zegt ze. "Het is eigenlijk op huwelijksreis naar de Dominicaanse Republiek dat we voor het eerst het idee kregen om te emigreren. Mijn man kreeg er de duikmicrobe stevig te pakken en we zagen het helemaal zitten om werken met duiken te combineren. Maar we wilden een baby en die zagen we liever in Europa opgroeien. De advertentie van de Nederlandse arts in Benidorm was de oplossing. Benidorm is immers ook een uitstekende plek voor duikers.""Of we zelf getwijfeld hebben toen de crisis uitbrak? Jazeker! Een collega arts heeft ons echter over de schreef getrokken. Crisis of geen crisis: als je kwaliteit levert, dan zal je het maken. Hij heeft gelijk gehad."Dokter Buyse heeft een bloeiende solopraktijk. Ze krijgt op woensdag de hulp van een Belgische pedicure, op andere dagen van een Nederlandse kinesiste, terwijl uit Nederland geregeld een doktersassistente in opleiding overkomt. "In de winter zou ik een tweede arts best kunnen gebruiken. Na nieuwjaar stromen de Belgische overwinteraars massaal toe. Mijn patiëntenbestand bestaat in de wintermaanden vooral uit 80-plussers. Een patiënt van 60 is een jonge spring-in-'t-veld. Behalve de Belgen, komen er ook nogal wat Nederlandse en Engelse patiënten over de vloer, en af en toe een Noor of een Rus of zelfs een Spanjaard. De meest voorkomende klachten? Bronchitis en rugpijn. Maar soms ook heel complexe gevallen als kankers met metastasen."Geen toegang tot EMDDe Belgische artsen hebben samen met hun Nederlandse collega's een prijs afgesproken voor de consultatie: 40 euro. "Pas op, dat is niet veel in vergelijking met Ibiza: daar vragen de dokters het dubbele", voegt dr. Buyse eraan toe. "In principe krijgt de Belgische patiënt hiervan 75 procent terugbetaald, op voorwaarde dat de totaalfactuur minder dan 200 euro bedraagt. Ligt die som hoger dan onderzoekt de zorgverzekeraar hoeveel dezelfde behandeling in België zou kosten en wordt de terugbetaling berekend op basis van dat bedrag. Maar het systeem verschilt van zorgverzekeraar tot zorgverzekeraar, en dat schept soms wel problemen. Als Belgische arts in het buitenland krijgen wij ook geen getuigschriften voor verstrekte hulp. We kunnen dus alleen een ontvangstnota met stempel meegeven." Hilde Buyse wijst ons op een nog groter probleem waarmee Belgische artsen in het buitenland te maken hebben. Omdat zij niet in België ingeschreven zijn, hebben ze ook geen Belgische identiteitskaart met een nummer. "Onze ID wordt door het consulaat in Spanje uitgereikt en heeft geen nummer", zegt Hilde Buyse. "Dat nummer heb je echter nodig om toegang te hebben tot het EMD van de patiënt. En dat is toch wel een groot probleem. Eigenlijk komt u als geroepen, want ik was van plan om op een of andere manier in België een oproep naar artsen te lanceren, dat ze aub aan hun patiënten die in het buitenland gaan overwinteren een lijstje meegeven met de aandoeningen, de medicatie en de medische geschiedenis van de patiënt. Die patiënt weet immers vaak zelf niet aan welke aandoening(en) hij precies lijdt. Meestal brengen ze gewoon een doosje mee met de pillen die ze moeten innemen. Voor de rest heeft de arts het voor het raden."Bloemen en pralinesDe vraag die zich opdringt? Wat zal de toekomst brengen voor dokter Buyse: Spanje of België? "Als ik het wist? Veel zal afhangen van onze dochters: waar zullen ze gaan studeren? Ik denk niet dat ze in Benidorm zullen blijven. Maar als ik nu als huisarts na 16 jaar terug naar België zou verhuizen, dan kan ik van nul alles heropbouwen. Er is zoveel veranderd in al die jaren: de administratie, het medicijnenadvies, noem maar op." "Anderzijds, als ik door de Engelse wijk loop, dan denk ik soms: wat doe ik hier. Hier is niets. Gelukkig is Valencia niet ver weg en zijn er de bergen rondom. En mijn patiënten: zij schenken mij de grootste voldoening. Zo blij zijn ze dat ze hier in hun eigen taal met de dokter kunnen praten. Vaak krijg ik een dankbriefje, pralines of een ruiker bloemen. Maar wat ik het meeste mis is het contact met Belgische dokters. Om voeling te houden lees ik Artsenkrant online. En vorig jaar heb ik me zelfs ingeschreven op een medische cruise met Belgische artsen."