...

Toen kwamen de Bf's. De adviseur moest ik als partner erbij nemen. Een moeilijk trio waarbij die laatste ongevraagd steeds meer plaats innam. Weldra kon ik geen enkel nieuw medicament opstarten zonder zijn/haar toelating. Wat later hoorde ik van de Riziv-profielen. Vrezend voor één of andere sanctie moest ik zeven maal nadenken vooraleer een glykemie aan te vragen. Later kwamen de sancties voor zij die niet voldoende "goedkope" medicamenten voorschrijven. Met de minister van Sociale Zaken als nieuwe partner erbij moest ik dan ook een quatuor vormen. De verplichte deelname aan navorming en Lok's kon ik plaatsen als kwaliteitsbevordering. De zorgpaden daarentegen met hun verplichte doorverwijzing brengen enkel hinder en ruis op de arts-patiëntrelatie in de huisartsgeneeskunde. We worden opnieuw niet bekwaam geacht om de nodige therapeutische beslissingen te nemen. Zonder computer, de vijfde partner in het gezelschap, kan ik het al jaren niet meer doen. De aangevraagde rx krijg je zelfs niet meer in handen. En toch was het praktisch zo'n foto tegen het licht te houden om aan de patiënt uit te leggen waarom je zag dat hij rookte. De honoraria kreeg ik telkens van mijn eerste partner onmiddellijk uitbetaald. Sommige collega's werkten wel met verkapte derde betaler, maar ja, dat vond ik niet koosjer. Nestbevuiling en onderkruips gedoe! Maar sedert vorig jaar kregen we de verplichting om derde betaler toe te passen bij al de ééntjes die erom vroegen en we krijgen dan nog één euro er bovenop! Eéntje! Om het werk uit te voeren waarvoor de ziekenfondsen betaald worden! Vanaf 1 juli zijn we nu ook verplicht het derde betaler systeem ook toe te passen voor de ééntjes die het niet vragen. Hiervoor moeten wij aan de patiënt die we al 40 jaar volgen zijn identiteitskaart (EID noemen ze dat) vragen. Zoals bij de politie als je iets mispeuterd hebt. Met mijn moeilijk leesbaar geschrift zal de apotheker weldra geen last meer hebben. Met Recip-e wordt alles opgelost. Na het werk van het ziekenfonds zal ik ook het werk van de apotheker verrichten. Niet alleen op consultatie zal mijn computer mijn eerste partner opzij duwen maar ook op huisbezoek zal ik me meer bezighouden met mijn pc, laptop of tablet dan met de patiënt. Mijn patiënt wordt omgezet in sumehrs, in cijfers voor de overheid. Privacy? Hun zorg! Vrije geneeskunde? Gedaan ermee! Leve e-health! En je bent verwonderd dat er zo weinig afgestudeerden kiezen voor huisartsgeneeskunde?