...

Artsenkrant: Is jullie alarmkreet erop gericht om de quota te doen afschaffen?Yvon Englert: Helemaal niet. Sinds de numerus clausus bestaat, hebben wij die aangeklaagd en tevens gewezen op het gevaar van een gebrek aan coherentie tussen de federale en de gemeenschapsbevoegdheden. Maar we moeten er nu wel op wijzen dat het niet langer mogelijk is om alle afstuderende artsen een Riziv-nummer te geven, willen we het evenwicht in 2018 behouden. Dat is gewoon de realiteit, die men evenwel liever niet onder ogen ziet.Volgens de artsensyndicaten dragen de Franstalige universiteiten de verantwoordelijkheid: jullie namen niet de nodige maatregelen. Die kritiek ken ik, en ik ben het daar helemaal niet mee eens. De universiteiten hebben niet de bevoegdheid om de toegang tot de studies te beperken. Het is wettelijk verboden om de inschrijving te weigeren van een student die in aanmerking komt voor een toelage. Bij gebrek aan een politieke beslissing hebben wij in de huidige situatie geen enkele manoeuvreerruimte. We kunnen niets anders doen dan ze aan de kaak stellen. De beslissing om elke filter bij het begin van de studies af te schaffen aan Franstalige kant, is genomen door de Franse Gemeenschap. De universiteiten hebben daar geen vat op.Het enige wat we wel kunnen doen - maar dat zou dan een schandaal zijn - is studenten buizen die wel voldoen, louter en alleen om de quota te respecteren. Dat is natuurlijk absoluut onaanvaardbaar. Nogmaals, wij dragen geen enkele verantwoordelijkheid. We zitten tussen hamer en aambeeld: de vrije toegang bij het begin van de studies en de quota op het einde.Hoe komt het dat de Vlaamse universiteiten wel hebben ingegrepen? In Vlaanderen, dat toch eerder rechts is,vindt men een toegangsexamen geen probleem, dankzij het goede niveau van het secundair onderwijs. In Franstalig België daarentegen beschouwt men een filter bij de start van de opleiding als sociaal onrechtvaardig. Want zo privilegieer je studenten uit betere middens - het secundair onderwijs is er immers niet zo sterk.Welke oplossing stelt u dan voor? De uitstroom moet herbekeken worden, in overleg met de verschillende bevoegdheidsniveaus, zodat dergelijke situaties zich niet meer voordoen. Uit ervaring weet ik dat de ziekenhuizen het enorm moeilijk hebben om artsen te vinden voor bevolkingsgroepen die nood hebben aan zorg. Het artsentekort gaat veel verder dan de disciplines die als dusdanig erkend zijn. Het is daarom onaanvaardbaar dat jongeren na zeven jaar studies geen toegang krijgen tot de arbeidsmarkt.Kunnen die jonge artsen niet in de knelpuntdisciplines terecht? Het probleem in die domeinen is dat de minimumquota er opgevuld worden. Maar de cijfers spreken voor zich: we gaan volgend jaar geen 300 extra kinderpsychiaters op - leiden. Dat zou organisatorisch ook gewoon niet lukken. Uiteraard moeten de huisarts - geneeskunde, de geriatrie, de spoed, de kinderpsychiatrie versterkt worden. Maar dat volstaat niet. We moeten gewoon erkennen dat het huidige beleid faalt en aan herziening toe is, in het belang van de jonge generatie.