Ik ben een fan van TripAdvisor. Zeker in het buitenland is dat mijn geliefkoosde app om een eetgelegenheid of hotel te vinden. Bij het lezen van de beoordelingen kan je meestal prompt de rechtschapen observatoren van de malcontenten onderscheiden. Voor de laatsten schreef Raymond van het Groenewoud indertijd "ik ben toch zo graag ontevréééden".

De reiswebsite is uiteraard big business en staat of valt met de bijdrage van miljoenen vrijwillige reviewers. Om die op te porren om over elke habbekrats enkele zinnen te schrijven, gebruiken ze een ingenieus beloningsysteem. Zo ben ik al opgeklommen tot 'level 5 contributor'. Dat komt niet op je cv, maar het werkt wel.

Voor de horeca is het regelmatig even slikken als ze TripAdvisor openen. Grosso modo heb je dan drie opties: gewoonweg niets doen, een standaard antwoordje posten ofwel de reviewer gepersonaliseerd stroop aan de mond smeren en berouwvol beterschap beloven. Zo geef je een vakkundige indruk. Sommigen gaan sterk in het defensief, op het agressieve af. Daar blijf je dus best weg. Stel je voor dat die Steven Seagal plots opduikt tijdens je romantisch etentje.

En nu is er dus WisDoc. Een volgende site waarop je artsen kan quoteren op luistervaardigheid, uitleg, opvolging en beschikbaarheid. De respons van patiënten is vooralsnog mager. Een aantal artsen - de Brusselse op kop - hebben zich al zelf ingeschreven, hun vermeende subspecialiteiten toegevoegd en hun online agenda gekoppeld. Ondernemerschap is niet vies van reclame. Vergeet ook niet om tijdens het communiefeest je vriendenkring en schoonfamilie te activeren om wat te helpen.

Wat moet je doen als je op WisDoc als 'mediocre' wordt bestempeld?

De Orde der Artsen is absoluut niet opgezet met het initiatief. Intuïtief kan ik dat volgen. De website verzamelt immers subjectieve indrukken. Kwakzalvers gaan hier per definitie goed scoren. De Orde pleit voor 'objectieve criteria'. Mooi. Maar wie neemt daartoe het initiatief? Middelen voor kwaliteit zijn er zowel bij Riziv als FOD. Alleen worden die nu gebruikt voor andere zaken.

Wat moet je doen als je op WisDoc als 'mediocre' wordt bestempeld? Een agressieve reactie typen 'ik doe u een proces aan wegens reputatieschade' is te mijden. Als 50 patiënten je bestempelen als slechte communicator, dan is enige ootmoedige introspectie op zijn plaats. Wat me bij de reacties op WisDoc - selecteer artsen die al meer dan vijf reacties hebben - wel opvalt, is de vaak erg positieve beoordeling. Zo'n thumbs up doet deugd, ook voor artsen. Mensen die echt ziek zijn, hebben waarschijnlijk ook minder capsones dan 'doctor shoppers'. Je vindt ook patiënten terug die wel tevreden zijn, maar toch klagen over de overconsumptie aan technische onderzoeken. Tiens, waar zou dat zijn? Deze evolutie is onontkoombaar.

Wen er maar aan. Zoals Ilse Weeghmans tijdens de opleiding management en leaderschip voor artsen vorige week zich terecht afvroeg: wat is het businessmodel dat hierachter steekt? Wie betaalt die website? Het blijft me verbazen dat we niet meer zelf onze patiënten rechtstreeks naar hun ervaring vragen. Hier en daar zie je pogingen in die richting, maar het blijft modest.

Een makkelijker alternatief is dat we een Noordkoreaans hackerscollectief inschakelen om een Wanna Cry richting WisDoc te sturen. Ik start met een crowdfunding.

Ik ben een fan van TripAdvisor. Zeker in het buitenland is dat mijn geliefkoosde app om een eetgelegenheid of hotel te vinden. Bij het lezen van de beoordelingen kan je meestal prompt de rechtschapen observatoren van de malcontenten onderscheiden. Voor de laatsten schreef Raymond van het Groenewoud indertijd "ik ben toch zo graag ontevréééden".De reiswebsite is uiteraard big business en staat of valt met de bijdrage van miljoenen vrijwillige reviewers. Om die op te porren om over elke habbekrats enkele zinnen te schrijven, gebruiken ze een ingenieus beloningsysteem. Zo ben ik al opgeklommen tot 'level 5 contributor'. Dat komt niet op je cv, maar het werkt wel.Voor de horeca is het regelmatig even slikken als ze TripAdvisor openen. Grosso modo heb je dan drie opties: gewoonweg niets doen, een standaard antwoordje posten ofwel de reviewer gepersonaliseerd stroop aan de mond smeren en berouwvol beterschap beloven. Zo geef je een vakkundige indruk. Sommigen gaan sterk in het defensief, op het agressieve af. Daar blijf je dus best weg. Stel je voor dat die Steven Seagal plots opduikt tijdens je romantisch etentje.En nu is er dus WisDoc. Een volgende site waarop je artsen kan quoteren op luistervaardigheid, uitleg, opvolging en beschikbaarheid. De respons van patiënten is vooralsnog mager. Een aantal artsen - de Brusselse op kop - hebben zich al zelf ingeschreven, hun vermeende subspecialiteiten toegevoegd en hun online agenda gekoppeld. Ondernemerschap is niet vies van reclame. Vergeet ook niet om tijdens het communiefeest je vriendenkring en schoonfamilie te activeren om wat te helpen.De Orde der Artsen is absoluut niet opgezet met het initiatief. Intuïtief kan ik dat volgen. De website verzamelt immers subjectieve indrukken. Kwakzalvers gaan hier per definitie goed scoren. De Orde pleit voor 'objectieve criteria'. Mooi. Maar wie neemt daartoe het initiatief? Middelen voor kwaliteit zijn er zowel bij Riziv als FOD. Alleen worden die nu gebruikt voor andere zaken.Wat moet je doen als je op WisDoc als 'mediocre' wordt bestempeld? Een agressieve reactie typen 'ik doe u een proces aan wegens reputatieschade' is te mijden. Als 50 patiënten je bestempelen als slechte communicator, dan is enige ootmoedige introspectie op zijn plaats. Wat me bij de reacties op WisDoc - selecteer artsen die al meer dan vijf reacties hebben - wel opvalt, is de vaak erg positieve beoordeling. Zo'n thumbs up doet deugd, ook voor artsen. Mensen die echt ziek zijn, hebben waarschijnlijk ook minder capsones dan 'doctor shoppers'. Je vindt ook patiënten terug die wel tevreden zijn, maar toch klagen over de overconsumptie aan technische onderzoeken. Tiens, waar zou dat zijn? Deze evolutie is onontkoombaar.Wen er maar aan. Zoals Ilse Weeghmans tijdens de opleiding management en leaderschip voor artsen vorige week zich terecht afvroeg: wat is het businessmodel dat hierachter steekt? Wie betaalt die website? Het blijft me verbazen dat we niet meer zelf onze patiënten rechtstreeks naar hun ervaring vragen. Hier en daar zie je pogingen in die richting, maar het blijft modest.Een makkelijker alternatief is dat we een Noordkoreaans hackerscollectief inschakelen om een Wanna Cry richting WisDoc te sturen. Ik start met een crowdfunding.