...

Om patiënten beter te kunnen behandelen, moeten we dus de allereerste tekenen kunnen opsporen van de neurodegeneratie die deze ziekte kenmerkt. Met dat ambitieuze doel voor ogen hebben Amerikaanse en Spaanse onderzoekers van het vermaarde Massachusetts Institute of Technology (MIT) een toetsenbord voor een pc, tablet of smartphone ontwikkeld dat die eerste allereerste tekenen zou kunnen opsporen. Waarom een toetsenbord? Omdat het beter dan wie ook onze vingers, handen en bewegingen kent en zeer precies kan meten hoeveel druk we bij elke aanslag uitoefenen. Uit de manier waarop iemand zijn toetsenbord gebruikt, kunnen we dus veel afleiden over zijn mate van vermoeidheid en zijn motorische capaciteiten. De onderzoekers van het MIT vertrokken van die vaststelling en rustten hun toetsenbord uit met een algoritme dat de eerste veranderingen van de handelingen van zijn gebruikers vaststelt, die onzichtbaar zijn voor het blote oog. Het bepaalt eerst de aanslagschema's op het toetsenbord en daarna eventuele microfluctuaties, die kunnen wijzen op een achteruitgang van de motorische capaciteit en die kunnen worden opgespoord aan de hand van de mate en de duur waarmee er druk wordt uitgeoefend op de toetsen. Het toetsenbord werd eerst getest bij 14 gezonde vrijwilligers, om de invloed van vermoeidheid op de aanslagschema's na te gaan. Een eerste groep gebruikte het apparaat overdag, terwijl een tweede groep het 's nachts gebruikte, na meerdere uren slaapdeprivatie. Uit de resultaten blijkt dat het toetsenbord inderdaad zeer gevoelig is. Een tweede test werd uitgevoerd bij 21 mensen met parkinson en 15 gezonde mensen en toonde aan dat het algoritme het onderscheid kon maken tussen die twee aan de hand van de aanslagschema's. Deze eerste resultaten zijn weliswaar bemoedigend, maar ze vormen slechts een eerste stap. Bij de personen met parkinson die deelnamen aan de test, was die diagnose immers als gesteld en ze vertoonden dus al duidelijke motorische stoornissen. Aangezien het de bedoeling is om zeer lichte tekenen te kunnen opsporen, is meer onderzoek vereist. Verder moet het algoritme verder worden verfijnd, zodat het een onderscheid kan maken tussen de ziekte van Parkinson en andere aandoeningen als artrose of gewone vermoeidheid. Als de onderzoekers daarin slagen, zullen de patiënten kostbare jaren kunnen winnen