We lazen het in een artikeltje over een kleine Amerikaanse studie. In de USA was men tot de vaststelling gekomen dat voor elk uur dat een arts besteedt aan het behandelen van een patiënt er twee uur tijd werd geïnvesteerd in het bijhouden van elektronische dossiers en administratie. We moeten er niet aan twijfelen. Ook bij ons is dit het geval.
De versnelling die het e-health-proces het laatste jaar genomen heeft, zorgt ervoor dat huisartsen vandaag dagelijks ondervinden hoe ook een "het is slechts enkele muisklikken" vertragend, enerverend en storend werkt tijdens een huisarts-patiënt-contact...
De Amerikaanse onderzoekers stelden ook in hun conclusie dat mensen, die opgeleid werden als verzorgers, minder werkplezier en werkvoldoening hebben wanneer ze gedurig hun werk moeten documenteren, via lijstjes aan- en uitvinken... Ze besluiten: de tijd besteed aan administratief werk is een belangrijke factor voor het ontstaan van burn-out bij artsen.
Dr. Meighs, voorzitter van AAFP (American Academy of Family Physicians) waarschuwt er ook voor dat net de invoering van elektronische medische dossiers er voor zorgt dat we met z'n allen minder tijd besteden aan de patiënt: "I spent my 30 minutes evaluating and treating you. And now I'm spending more time -- when I could be seeing somebody else -- redoing what I've already done."
Met wat heimwee denken we terug aan de Kafka-barometer. Wie kent hem nog? Het is dan ook al meer dan een decennium geleden dat Vincent Van Quickenborne daarmee als eerste staatssecretaris van Administratieve Vereenvoudiging in het nieuws kwam. En Vincent van Quickenborne ging prat op de resultaten die hij behaalde. Wanneer we echter met enkele huisartsen van het Syndicaat van Vlaamse Huisartsen bij hem aanklopten, dan gaf hij toe dat hij weinig vat had op volksgezondheid en de daarbijhorende moloch Riziv.
"De papieren waanzin is vandaag grotendeels gebetonneerd in digitale waanzin."
Toch bleef administratieve vereenvoudiging door de jaren heen altijd op het verlanglijstje staan van al wie in aanraking kwam met de bureaucratie die rond gezondheidszorg geweven is. Zo kregen we de kans om ook de studie op te volgen die een groot farmaceutisch bedrijf (Pfizer) hierover in gang zette. Hun ambitie was het om de toen heersende 'B-f-formulitis' te bestrijden. Uit hun bevraging bij een 300-tal Belgische huisartsen in 2008 onthouden we dat ook toen een huisarts ruim even veel tijd besteedde aan administratieve taken als aan het echte arts-patiënt-contact. Op het einde van de rit besloot de farmareus echter om met de afgewerkte resultaten verder niet veel aan te vangen. Dit toont dat Kafka bestrijden in dit land eerder iets is voor goedgelovige Don Quichotes.
We zijn een tiental jaren later. En er veranderde toch wel wat in de paperassenwereld. Maar de aanpassingen die met veel bravoure werden aangekondigd als 'administratieve vereenvoudiging' blijken niet meer te zijn dan het omzetten van papieren administratieve verplichtingen naar elektronische formulieren. De papieren waanzin is vandaag grotendeels gebetonneerd in digitale waanzin. In de medische wereld kreeg het kind een nieuwe naam: e-health. Het aantal 'verplichtingen' die daaraan gekoppeld zijn neemt ook elk jaar toe. En waar er officieel geen verplichting heet te zijn... daar moeten premies de onwillige doktoors maar lokken.
De overbetuttelende bureaucratie is in zijn huidige digitale vorm alomtegenwoordig. In onze gezondheidszorg is ze als vanzelfsprekend aanvaard. Er worden data opgevraagd: zuiver administratieve, maar ook financiële en medische data... terwijl niemand weet hoe en wanneer die data ooit ten goede zullen komen van onze patiënten. Wie er aan de touwtjes trekt, wie er meeleest: nooit tevoren was daarover zoveel onduidelijkheid...
De ontmoediging en de burn-out zijn even vanzelfsprekend geworden ... Maar wees gerust: de oplossing is nabij! Want creatieve geesten stellen een 'verplichte medische controle' voor... vermoedelijk te bevestigen via het invullen van formulier 777 quater. Of wat te denken van de creatie van het beroep 'hulparts'? De arbeidsvreugde wanneer arts en hulparts samen hun e-healthcertificaten invullen zal dubbel zo groot zijn!
De versnelling die het e-health-proces het laatste jaar genomen heeft, zorgt ervoor dat huisartsen vandaag dagelijks ondervinden hoe ook een "het is slechts enkele muisklikken" vertragend, enerverend en storend werkt tijdens een huisarts-patiënt-contact... De Amerikaanse onderzoekers stelden ook in hun conclusie dat mensen, die opgeleid werden als verzorgers, minder werkplezier en werkvoldoening hebben wanneer ze gedurig hun werk moeten documenteren, via lijstjes aan- en uitvinken... Ze besluiten: de tijd besteed aan administratief werk is een belangrijke factor voor het ontstaan van burn-out bij artsen.Dr. Meighs, voorzitter van AAFP (American Academy of Family Physicians) waarschuwt er ook voor dat net de invoering van elektronische medische dossiers er voor zorgt dat we met z'n allen minder tijd besteden aan de patiënt: "I spent my 30 minutes evaluating and treating you. And now I'm spending more time -- when I could be seeing somebody else -- redoing what I've already done."Met wat heimwee denken we terug aan de Kafka-barometer. Wie kent hem nog? Het is dan ook al meer dan een decennium geleden dat Vincent Van Quickenborne daarmee als eerste staatssecretaris van Administratieve Vereenvoudiging in het nieuws kwam. En Vincent van Quickenborne ging prat op de resultaten die hij behaalde. Wanneer we echter met enkele huisartsen van het Syndicaat van Vlaamse Huisartsen bij hem aanklopten, dan gaf hij toe dat hij weinig vat had op volksgezondheid en de daarbijhorende moloch Riziv. Toch bleef administratieve vereenvoudiging door de jaren heen altijd op het verlanglijstje staan van al wie in aanraking kwam met de bureaucratie die rond gezondheidszorg geweven is. Zo kregen we de kans om ook de studie op te volgen die een groot farmaceutisch bedrijf (Pfizer) hierover in gang zette. Hun ambitie was het om de toen heersende 'B-f-formulitis' te bestrijden. Uit hun bevraging bij een 300-tal Belgische huisartsen in 2008 onthouden we dat ook toen een huisarts ruim even veel tijd besteedde aan administratieve taken als aan het echte arts-patiënt-contact. Op het einde van de rit besloot de farmareus echter om met de afgewerkte resultaten verder niet veel aan te vangen. Dit toont dat Kafka bestrijden in dit land eerder iets is voor goedgelovige Don Quichotes. We zijn een tiental jaren later. En er veranderde toch wel wat in de paperassenwereld. Maar de aanpassingen die met veel bravoure werden aangekondigd als 'administratieve vereenvoudiging' blijken niet meer te zijn dan het omzetten van papieren administratieve verplichtingen naar elektronische formulieren. De papieren waanzin is vandaag grotendeels gebetonneerd in digitale waanzin. In de medische wereld kreeg het kind een nieuwe naam: e-health. Het aantal 'verplichtingen' die daaraan gekoppeld zijn neemt ook elk jaar toe. En waar er officieel geen verplichting heet te zijn... daar moeten premies de onwillige doktoors maar lokken. De overbetuttelende bureaucratie is in zijn huidige digitale vorm alomtegenwoordig. In onze gezondheidszorg is ze als vanzelfsprekend aanvaard. Er worden data opgevraagd: zuiver administratieve, maar ook financiële en medische data... terwijl niemand weet hoe en wanneer die data ooit ten goede zullen komen van onze patiënten. Wie er aan de touwtjes trekt, wie er meeleest: nooit tevoren was daarover zoveel onduidelijkheid... De ontmoediging en de burn-out zijn even vanzelfsprekend geworden ... Maar wees gerust: de oplossing is nabij! Want creatieve geesten stellen een 'verplichte medische controle' voor... vermoedelijk te bevestigen via het invullen van formulier 777 quater. Of wat te denken van de creatie van het beroep 'hulparts'? De arbeidsvreugde wanneer arts en hulparts samen hun e-healthcertificaten invullen zal dubbel zo groot zijn!
