...

Inderdaad, ons land, en zeker het overbevolkte Vlaanderen, scoort slecht op vlak van luchtkwaliteit, met name hoge concentraties van fijnstof en NOx. Deze worden gelinkt aan luchtwegen-, cardiovasculaire en oncologische aandoeningen. Die verontreiniging wordt voor een belangrijk deel veroorzaakt door het hoog aantal dieselauto's, 62%, wat één van de hoogste aandelen is in de Europese Unie. De verantwoordelijkheid van onze beleidsmakers in de verdieselijking van ons wagenpark is hoog. Diesel wordt aan de pomp goedkoper aangeboden dan benzine door minder accijnzen. De fiscaliteit, met name de VAA en jaarlijkse verkeersbelasting, focust(e) zich vooral op CO2 (een klimaatkwestie) en veel minder op toxische dieselemissies (een gezondheidsrisico). Of zoals een Engels journalist het lapidair verwoordde: 'Obsessed by CO2 emissions, our politicians bullied and bribed us to buy diesel cars when they knew their toxic fumes were killing us.' Maar ook de autoverkoopsector en een weinig kritische autopers speelden een rol in dit proces door diesel te promoten als 'modern', in te spelen op het zuinig-voor-de-portemonnee verhaal en te weinig te wijzen op de toxische emissies. Dieselgate drukt ons nu met de neus op de feiten. Een schone dieselauto is blijkbaar niet evident. Dat deze affaire door de Amerikanen aan het licht werd gebracht (die we graag als milieuonbewust bestempelen) is extra pijnlijk. De overheid neemt nu in allerijl maatregelen om de verdieselijking terug te schroeven (fiscaal, brandstofprijs). Is dat voldoende? Nog jarenlang zullen we in Vlaanderen met een grote dieselvloot zitten, we kunnen die auto's toch niet allemaal onder de sloophamer brengen? En rekenen op een mentaliteitswijziging is hoog gegrepen. Taxi's staan nog steeds ijdel te draaien aan de stations, hun schadelijke producten uitstotend in het milieu alsof er - letterlijk - geen vuiltje aan de lucht is. En bij het volgend smogalarm steken we steevast de schuld op de andere automobilist. Misschien zijn er meer fundamentele maatregelen nodig? Bijvoorbeeld een verkeersbelasting in functie van het aantal afgelegde kilometers i.p.v. de huidige forfaitaire taks. De vervuiler betaalt. Dat kan tot een doelmatiger gebruik van de auto leiden. En misschien af en toe de fiets nemen voor korte verplaatsingen, want meer bewegen, dat is wat we willen van onze patiënten. Dergelijke beslissingen vragen moed en overtuigingskracht van politici. Misschien kunnen we hen, als artsen, mee overtuigen?