...

Om de discussie met de juiste argumenten te voeren, hierbij vooraf toch enkele bedenkingen: De vraag aan minister Maggie De Block om de toekomstige werking van wachtposten verder te garanderen, is goedbedoeld maar gaat voorbij aan het feit dat deze materie binnenkort Vlaamse bevoegdheid wordt. Wachtpost-voorstanders denken dat één uniform model (dat zij overal willen doordrukken) in elke lokale situatie een verbetering zal zijn. Dat is manifest onjuist: de overheid moet juist de mogelijkheid geven om ook lokale alternatieven financieel mogelijk te maken.Zo bestaat alhier in Lokeren reeds sedert 1982 (!) een 24u/24u, 7d/7d wachtdienst met uniform centraal telefoonnummer. Dat is een goed werkend, maar nooit gesubsidieerd (!) systeem. Starten met een wachtpostmodel zou hier de werkbelasting alleen maar doen toenemen. Als jonge startende collega's onze regio al zouden vermijden vanwege het ontbreken van een wachtpost, dan zou dit eerder wijzen op een zekere desinformatie of zelfs indoctrinatie.Maar laat ons - nog maar eens - de rekening maken. De subsidies die het Riziv toebedeelt aan de wachtposten gaan inderdaad integraal naar infrastructuur, logistiek en werking van de wachtpost. Omdat dit mag besteed worden vanuit het pakket subsidie lijkt dit dus geen kost te zijn, noch voor de huisartsen, noch voor de maatschappij? Niets is minder waar. Deze subsidie komt immers uit het Riziv-budget voor huisartsen dat sinds de conventie 2011 vanuit een niet-Riziv-budget overgeheveld werd naar het huisartsenbudget in de conventie, weliswaar vermeerderd met 3.000.000€ tot 9.884.000€. De eerste 6.884.000€ gingen in 2011 en sindsdien elke conventie ten koste van het echte inkomen in de vorm van erelonen van de huisartsen want het totaalbudget was niet verhoogd met die 6.884.000€. De schijn van inkomstenverhoging voor de huisartsen ging dus grotendeels op in de oprichting en het onderhoud van de wachtposten, sinds 2011 tot op heden. Bovendien zijn deze gelden volledig zinloos want dubbel besteed: alle kosten die dienen om een wachtpost te kunnen laten werken, hebben deze huisartsen al eens gebruikt voor de eigen praktijk en werden fiscaal reeds verwerkt: ze zijn dus niet alleen verspild aan dubbel gebruik, maar betekenen evenzo dus een minderinkomst voor de fiscus en dus maatschappij en burger. Als men zou willen besparen in deze tijden... Alle andere argumentatie over flexibiliteit en daling van huisbezoeken zijn larie. Een fulltime job is nu eenmaal een fulltime job, dat is in een huisartsenpraktijk niet anders. Dat er in de slechts deeltijdse invulling van een huisartsenjob meer flexibiliteitsmogelijkheden zijn, kan inderdaad niet worden tegengesproken. De verhouding raadplegingen/huisbezoeken heeft zelfs helemaal niets te zien met het feit dat een wachtdienst gebeurt vanuit een wachtpost (met vervoer en extra chauffeur!) of vanuit de eigen praktijk, integendeel wel met de instelling van de arts ten overstaan van de eisende patiënt met het soort pathologie waarvoor die de huisartsenwachtdienst aanspreekt. En last but not least: artsen hebben gekozen voor een vrij beroep. Mogen zij dan individueel zélf nog kiezen hoe ze dit beroepsleven invullen? Wie dat wil invullen met een deeltijdse job van enkele uurtjes in de week of met een fulltime job: als hij/zij de deontologisch en maatschappelijke taak van de wachtdienst correct vervult, mag die arts dan zulks alstublieft doen in de logistiek naar eigen keuze? En moet enig solo-arts dan ook maar iets worden verweten die wachtdienst te willen doen in de goedkoopste uitvoering sinds decennia ten dienste en eer van maatschappij en patiënt?