Of zoals wijlen Dr. Patrik Roelandt het zou gezegd hebben: Hoeveel dode of levensgevaarlijk gewonde hulpverleners moeten er eigenlijk nog vallen vooraleer de medische sector inclusief zijn eigen verenigingen en gezagsdragers hier verantwoordelijkheid eist van de patient, de maatschappij en de overheid ? Wanneer gaan we eindelijk een 21ste eeuws pakket van oplossingen en preventiemaatregelen (incl. wetgeving, technologie en informatisering) uitrollen in plaats van te blijven schermen met een achterhaald en beschimmeld 19e eeuws Napoleontisch beroepsgeheim en met de recentere maar evenzeer defecte en ontoereikende privacy- en patiënten- wetgeving?

Na de dood van Dr. Patrik Roelandt (01/12/2015) zijn wij - zijn familie en vrienden - wakker geschoten onder de vorm van actiegroep PRaag, om samen met de Ordes, Artsenverenigingen, Domus Medica, en andere sympathisanten deze olifant te onderzoeken en te verwijderen uit de dagelijkse hulpverlening. Omdat geen enkele hulpverlener mag gevraagd worden om zijn of haar leven op te offeren in naam van ondergeschikte wettelijke en professionele verplichtingen. Zie eisenpakket en website https://sites.google.com/site/praaggroep/home voor concrete juridische vragen aan de overheid en aan de Orde der Artsen (+ folder volledig pakket).

Sinds het dramatische overlijden van Dr. Patrik Roelandt (01/12/2015) zijn er al minstens drie gelijkaardige criminele aanvallen tegen hulpverleners in het nieuws geweest, nl. (1) de steekpartij in een Schaarbeeks psychiatrisch ziekenhuis in januari 2016, waar aanvankelijk vier van de zeven slachtoffers in levensgevaar verkeerden, (2) de overval op een huisdokter in Luik in januari 2016 en (3) het recente overlijden van een thuishulp in Heusden-Zolder (juni 2016) na gewelddadig neerknuppelen door een ontsnapte psychiatrische patiënt, waar ook twee andere slachtoffers in kritieke toestand naar het ziekenhuis moesten. Bijkomend zijn er al 12 meldingen van geweld tegen artsen geweest op het online meldpunt van de Orde in de laatste paar maanden (Dr. M. De Neyer).

Telkens wordt verontwaardigd gereageerd door de goegemeente, maar we het wordt nu toch eens tijd om ons te vermannen: dit is nu niet meer nieuw en het betreft opvallend veel "voorspelbaar gewelddadige" patiënten met gekende risicofactoren zoals middelenmisbruik, criminaliteit met strafblad, of gehospitaliseerde psychiatrische voorgeschiedenis. PRaag vindt dat deze risico-patiënten beter moeten opgevolgd en gescreend worden, zowel door het medisch korps als door justitie en politie. Dit kan via het e-health dossier waar opmerkingen, voorgeschiedenis en eventueel risico-analyse kunnen toegevoegd worden.

Criminele aanvallen tegen hulpverleners betreffen opvallend veel 'voorspelbaar gewelddadige' patiënten met gekende risicofactoren

Bijkomend moet er dringend door onze overheden een rechtstreekse preventieve communicatie mogelijk gemaakt worden vanuit justitie en politie (strafblad) naar de Huisartsenkringen (wachtdiensten - veiligheidscoördinator) en naar de Orde der Geneesheren, binnen een gedeeld en dus gewijzigd beroepsgeheim. Hiertoe zal Domus medica ook een opleiding Veiligheidscoördinator organiseren op 24/09/2016 (Bij Odisee Hogeschool - Campus Waas) en overleg met de Politie op 26/11/2016. http://www.domusmedica.be/vorming/vormingsaanbod/voorbije-activiteiten/evenement/1213-opleiding-veiligheidsco%C3%B6rdinator-huisartsenkring.html

Het gaat ons hier niet om het creëren van zwarte lijsten of om het opgeven van de verworven patiëntenrechten , maar eerder om het absolute mensenrecht op het leven ook door te bekomen voor zij die het menselijk leven steevast beschermen en verdedigen. Tenslotte kunnen de overheid en de patiënten zelf ook alleen maar winnen bij een efficiëntere en veiligere hulpverlening in de eerstelijnszorg.

PRaag Juridisch Eisenpakket

  • Opvorderingsrecht politie voor huisartsen, zoals nu ook al voor deurwaarders geldt: aanpassing artikel 44 van de wet op het politie-ambt gevraagd.
  • Artsen moeten databanken kunnen aanleggen en gegevens onderling kunnen uitwisselen vb.van gevaarlijke patiënten: aanpassing artikel 458 van het strafwetboek gevraagd en aanpassing van het gedeeld beroepsgeheim
  • Vraag aan Minister om omzendbrief te sturen aan alle politiediensten om met de huisartsenkringen een samenwerkingsprotocol te ondertekenen rond preventieve begeleiding , als wettelijke basis voor opvorderingsrecht.
  • Aanpassing van de privacywet :artikel 594 wetboek van strafvordering aanpassen i.v.m. toegang tot strafregister door Orde der Artsen en Huisartsenkringen- Nationale overheidscampagnes tegen geweld op zorgverleners ("nultolerantie" geweld)
Of zoals wijlen Dr. Patrik Roelandt het zou gezegd hebben: Hoeveel dode of levensgevaarlijk gewonde hulpverleners moeten er eigenlijk nog vallen vooraleer de medische sector inclusief zijn eigen verenigingen en gezagsdragers hier verantwoordelijkheid eist van de patient, de maatschappij en de overheid ? Wanneer gaan we eindelijk een 21ste eeuws pakket van oplossingen en preventiemaatregelen (incl. wetgeving, technologie en informatisering) uitrollen in plaats van te blijven schermen met een achterhaald en beschimmeld 19e eeuws Napoleontisch beroepsgeheim en met de recentere maar evenzeer defecte en ontoereikende privacy- en patiënten- wetgeving?Na de dood van Dr. Patrik Roelandt (01/12/2015) zijn wij - zijn familie en vrienden - wakker geschoten onder de vorm van actiegroep PRaag, om samen met de Ordes, Artsenverenigingen, Domus Medica, en andere sympathisanten deze olifant te onderzoeken en te verwijderen uit de dagelijkse hulpverlening. Omdat geen enkele hulpverlener mag gevraagd worden om zijn of haar leven op te offeren in naam van ondergeschikte wettelijke en professionele verplichtingen. Zie eisenpakket en website https://sites.google.com/site/praaggroep/home voor concrete juridische vragen aan de overheid en aan de Orde der Artsen (+ folder volledig pakket).Sinds het dramatische overlijden van Dr. Patrik Roelandt (01/12/2015) zijn er al minstens drie gelijkaardige criminele aanvallen tegen hulpverleners in het nieuws geweest, nl. (1) de steekpartij in een Schaarbeeks psychiatrisch ziekenhuis in januari 2016, waar aanvankelijk vier van de zeven slachtoffers in levensgevaar verkeerden, (2) de overval op een huisdokter in Luik in januari 2016 en (3) het recente overlijden van een thuishulp in Heusden-Zolder (juni 2016) na gewelddadig neerknuppelen door een ontsnapte psychiatrische patiënt, waar ook twee andere slachtoffers in kritieke toestand naar het ziekenhuis moesten. Bijkomend zijn er al 12 meldingen van geweld tegen artsen geweest op het online meldpunt van de Orde in de laatste paar maanden (Dr. M. De Neyer).Telkens wordt verontwaardigd gereageerd door de goegemeente, maar we het wordt nu toch eens tijd om ons te vermannen: dit is nu niet meer nieuw en het betreft opvallend veel "voorspelbaar gewelddadige" patiënten met gekende risicofactoren zoals middelenmisbruik, criminaliteit met strafblad, of gehospitaliseerde psychiatrische voorgeschiedenis. PRaag vindt dat deze risico-patiënten beter moeten opgevolgd en gescreend worden, zowel door het medisch korps als door justitie en politie. Dit kan via het e-health dossier waar opmerkingen, voorgeschiedenis en eventueel risico-analyse kunnen toegevoegd worden. Bijkomend moet er dringend door onze overheden een rechtstreekse preventieve communicatie mogelijk gemaakt worden vanuit justitie en politie (strafblad) naar de Huisartsenkringen (wachtdiensten - veiligheidscoördinator) en naar de Orde der Geneesheren, binnen een gedeeld en dus gewijzigd beroepsgeheim. Hiertoe zal Domus medica ook een opleiding Veiligheidscoördinator organiseren op 24/09/2016 (Bij Odisee Hogeschool - Campus Waas) en overleg met de Politie op 26/11/2016. http://www.domusmedica.be/vorming/vormingsaanbod/voorbije-activiteiten/evenement/1213-opleiding-veiligheidsco%C3%B6rdinator-huisartsenkring.htmlHet gaat ons hier niet om het creëren van zwarte lijsten of om het opgeven van de verworven patiëntenrechten , maar eerder om het absolute mensenrecht op het leven ook door te bekomen voor zij die het menselijk leven steevast beschermen en verdedigen. Tenslotte kunnen de overheid en de patiënten zelf ook alleen maar winnen bij een efficiëntere en veiligere hulpverlening in de eerstelijnszorg.