Maar is al dit sporten wel zo gezond? En dan bedoel ik niet het sporten zoals de topsporters het beoefenen - de 'moderne gladiatoren' zoals Edelhart Kempeneers ze mooi beschrijft in zijn column van 23/7 - maar wel het 'amateur'-sporters zoals u en ik het doen.

Of is de keerzijde van zo'n succesvolle sportzomer dat de wachtzalen van sportdokters en kinesisten vollopen met allerhande sportblessures van mensen die iets te enthousiast te werk zijn gegaan? En werkt technologie deze blessures in de hand - 'je hebt je 10.000 stappen nog niet gehaald!' zegt je fitbit - of kan het ons er net voor behoeden?

Slimme schoenen, wat ben je ermee?

Er zijn al heel wat bedrijven die hulpmiddelen ontwikkelen om gezonder te hardlopen. Grote spelers als Garmin en jonge bedrijven als RunScribe maken bv. sensoren die je aan je torso of schoen kan bevestigen en waarmee je naast het aantal stappen en de staplengte ook informatie zoals de impact, de links-rechts balans en de hele ganganalyse kan afleiden. En wil je weten of je je voet wel mooi afrolt, dan zijn er de sensorzolen van Feetme, Arion of Retisense. En schoenen en zolen op maat van jouw voeten en loopstijl kan je laten maken bij RSscan.

Maar maakt deze technologie de schoenen echt slim? Want daar zit je dan met al die data. Je weet nu wel dat je niet zo perfect symmetrisch loopt, dat je x aantal uren moet wachten om terug te gaan trainen, dat je kuiten pijn doen misschien doordat je vooral op je hiel landt, enzovoort. Maar is deze info en de standaard feedback die je krijgt via de app, echt nuttig voor jou specifiek of louter voor 'de gemiddelde' hardloper?

De slimme technologie is in volle evolutie om ons echt te helpen om gezonder te gaan leven en blessurevrij te sporten.

Voor de ene hardloper is een loopstijl met lange stappen immers het best om blessurevrij te blijven, voor de andere een met kortere stappen. Net zoals de 10.000-stappen regel misschien goed is voor jou maar niet voor je minder sportieve familielid. Zo komt het ook, dat deze technologie al te vaak als 'gadget' en 'voor de freaks' bestempeld wordt, maar niet echt als nuttig en als hulpmiddel om blessurevrij en gezond te sporten.

Ieder zijn personal coach

Maar, zoals het spreekwoord luidt, gooi het kind niet weg met het badwater. Dit soort technologie is in volle evolutie om ons echt wel te helpen om gezonder te gaan leven en blessurevrij te sporten. De apps en wearables van vandaag missen enkel nog dat beetje intelligentie, onder de vorm van algoritmes, die de data kunnen analyseren en ervoor zorgt dat je nuttige feedback krijgt, op maat van jouw leven, jouw conditie, jouw loopstijl, jouw persoon. En die intelligentie komt er gradueel dankzij voldoende data.

En dan verandert jouw fitbit of jouw Garmin (in combinatie met je slimme schoenen, slim loopshirt, en een app op je smartphone) in een ware persoonlijke coach die je begeleidt door de intensiteit en timing van je trainingen aan te geven, door je loopstijl te analyseren en bij te sturen enz. En zo kunnen we vermijden dat de amateursporter al te vaak met blessures bij de kinesist of sportarts terecht komt.

Maar is al dit sporten wel zo gezond? En dan bedoel ik niet het sporten zoals de topsporters het beoefenen - de 'moderne gladiatoren' zoals Edelhart Kempeneers ze mooi beschrijft in zijn column van 23/7 - maar wel het 'amateur'-sporters zoals u en ik het doen. Of is de keerzijde van zo'n succesvolle sportzomer dat de wachtzalen van sportdokters en kinesisten vollopen met allerhande sportblessures van mensen die iets te enthousiast te werk zijn gegaan? En werkt technologie deze blessures in de hand - 'je hebt je 10.000 stappen nog niet gehaald!' zegt je fitbit - of kan het ons er net voor behoeden?Slimme schoenen, wat ben je ermee?Er zijn al heel wat bedrijven die hulpmiddelen ontwikkelen om gezonder te hardlopen. Grote spelers als Garmin en jonge bedrijven als RunScribe maken bv. sensoren die je aan je torso of schoen kan bevestigen en waarmee je naast het aantal stappen en de staplengte ook informatie zoals de impact, de links-rechts balans en de hele ganganalyse kan afleiden. En wil je weten of je je voet wel mooi afrolt, dan zijn er de sensorzolen van Feetme, Arion of Retisense. En schoenen en zolen op maat van jouw voeten en loopstijl kan je laten maken bij RSscan.Maar maakt deze technologie de schoenen echt slim? Want daar zit je dan met al die data. Je weet nu wel dat je niet zo perfect symmetrisch loopt, dat je x aantal uren moet wachten om terug te gaan trainen, dat je kuiten pijn doen misschien doordat je vooral op je hiel landt, enzovoort. Maar is deze info en de standaard feedback die je krijgt via de app, echt nuttig voor jou specifiek of louter voor 'de gemiddelde' hardloper?Voor de ene hardloper is een loopstijl met lange stappen immers het best om blessurevrij te blijven, voor de andere een met kortere stappen. Net zoals de 10.000-stappen regel misschien goed is voor jou maar niet voor je minder sportieve familielid. Zo komt het ook, dat deze technologie al te vaak als 'gadget' en 'voor de freaks' bestempeld wordt, maar niet echt als nuttig en als hulpmiddel om blessurevrij en gezond te sporten.Ieder zijn personal coachMaar, zoals het spreekwoord luidt, gooi het kind niet weg met het badwater. Dit soort technologie is in volle evolutie om ons echt wel te helpen om gezonder te gaan leven en blessurevrij te sporten. De apps en wearables van vandaag missen enkel nog dat beetje intelligentie, onder de vorm van algoritmes, die de data kunnen analyseren en ervoor zorgt dat je nuttige feedback krijgt, op maat van jouw leven, jouw conditie, jouw loopstijl, jouw persoon. En die intelligentie komt er gradueel dankzij voldoende data.En dan verandert jouw fitbit of jouw Garmin (in combinatie met je slimme schoenen, slim loopshirt, en een app op je smartphone) in een ware persoonlijke coach die je begeleidt door de intensiteit en timing van je trainingen aan te geven, door je loopstijl te analyseren en bij te sturen enz. En zo kunnen we vermijden dat de amateursporter al te vaak met blessures bij de kinesist of sportarts terecht komt.