...
De Open VLD-minister stelde vóór het weekend dat de bevoegdheden over volksgezondheid te veel versplinterd zijn. Ze stelde voor sommige naar de gemeenschappen overgedragen bevoegdheden weer over te brengen naar het nationaal niveau.Dat met acht verschillende ministers die allemaal voor een stuk bevoegd zijn over volksgezondheid, het beleid ondoorzichtig en niet doeltreffend is, klopt - zo vindt het Vlaams en Neutraal Ziekenfonds.Maar algemeen directeur van de V&NZ, Jürgen Constandt, vindt dat het dan logischer is om van Volksgezondheid een bevoegdheid voor de gemeenschappen te maken. Er is dan maar één minister per gemeenschap meer nodig, die een coherent beleid kan voeren op maat van zijn gemeenschap.Elke gemeenschap kan dan zijn eigen accenten leggen in het beleid, en draagt zelf de verantwoordelijkheid voor de uitgaven. Onlogisch is bijvoorbeeld ook dat Vlaanderen investeert in een preventief beleid, maar dat de nationale overheid daar de vruchten van plukt.Gezondheid is een persoonsgebonden aangelegenheid en hoort dan ook bij de Gemeenschappen thuis, vindt Constandt.Want de taalgrens is ook veelal nog een zorggrens stelt hij vast. Een recent voorbeeld zijn maagverkleiningsoperaties. Die worden in Wallonië even frequent uitgevoerd als in Vlaanderen, al is de Vlaamse bevolking groter. Wallonië geeft de voorkeur aan een gastric sleeve, terwijl Vlaamse chirurgen in 85% van de gevallen een bypass uitvoeren.De V&NZ wijst daarbij nog op het blijvende verzet in Franstalig België tegen de nationale artsenquota.Ten slotte stelt het ziekenfonds de verschillen aan de kaak wat betreft het aandeel van patiënten met een recht op een verhoogde tegemoetkoming in de bevolking. In Vlaanderen heeft 15,3% van de bevolking een verhoogde tegemoetkoming, tegenover 21,2% in Wallonië, en 32,2% in Brussel.Op de solidariteit tussen Vlaanderen en Franstalig België plakt een jaarlijks prijskaartje van ruim 12 miljard euro, weet het V&NZ.