Nog even de feiten op een rijtje. De Leuvense neurochirurge Mehrnaz D. werd vorige week opgepakt nadat ze bekende dat ze haar 14-jarige dochter om het leven had gebracht. De dagen nadien deden meerdere geruchten de ronde over de omstandigheden van het overlijden en de voorgeschiedenis van het gezin.

Leugens, volgens Peter Adriaenssens, die een open brief schreef gericht aan het vermoorde meisje. "Veertien, vermoord door moeder die neurochirurg is. Meer moest vorige week niet geweten zijn om onzin en leugens over jou te verspreiden. Hierover zwijgen omwille van ons beroepsgeheim komt neer op schuldig verzuim. Wie beschermt een jongere die er niet meer is? Kan het dat zomaar gelijk wat gepubliceerd wordt?", vangt hij zijn brief aan. Verderop in de brief wijdt Adriaenssens uit over de ziektegeschiedenis van het meisje, dat bij hem in behandeling was.

Hek van de dam

De Leuvense jeugdpsychiater kreeg in eerste instantie veel bijval voor zijn initiatief. Al snel kwam er ook kritiek: gaat de dokter hier zijn boekje niet te buiten? Want wat met het beroepsgeheim?

In de krant De Morgen zegt professor medisch recht Thierry Vansweevelt: "Ik begrijp zijn demarche vanuit een ethisch rechtvaardigheidsgevoel, maar zich beroepen op schuldig verzuim is juridisch helemaal verkeerd. Dat gaat alleen op als er dringend, acuut gevaar bestaat voor leven of gezondheid." De waarheid zou door het strafonderzoek naar voren komen, gaat hij verder. "Het is niet aan de arts om daarover te spreken. Anders is het hek van de dam en kan elke arts gaan citeren uit het medisch dossier."

Vertrouwen eerder versterkt

Collega Herman Nys is niet zo streng voor Adriaenssens. Hij zegt, eveneens aan De Morgen: "Objectief gezien heeft hij het beroepsgeheim geschonden. Maar dat bestaat ook om de vertrouwensrelatie van patiënten met artsen mogelijk te maken. Bestaat hier het gevaar dat het vertrouwen van patiënten in artsen is geschaad? Ik denk het niet. Het zal hierdoor eerder worden versterkt."

Verder rijst ook de vraag in hoeverre prof. Adriaenssens met zijn brief de onafhankelijkheid van het vooronderzoek schendt, evenals de privacy van zijn collega.

Nog even de feiten op een rijtje. De Leuvense neurochirurge Mehrnaz D. werd vorige week opgepakt nadat ze bekende dat ze haar 14-jarige dochter om het leven had gebracht. De dagen nadien deden meerdere geruchten de ronde over de omstandigheden van het overlijden en de voorgeschiedenis van het gezin. Leugens, volgens Peter Adriaenssens, die een open brief schreef gericht aan het vermoorde meisje. "Veertien, vermoord door moeder die neurochirurg is. Meer moest vorige week niet geweten zijn om onzin en leugens over jou te verspreiden. Hierover zwijgen omwille van ons beroepsgeheim komt neer op schuldig verzuim. Wie beschermt een jongere die er niet meer is? Kan het dat zomaar gelijk wat gepubliceerd wordt?", vangt hij zijn brief aan. Verderop in de brief wijdt Adriaenssens uit over de ziektegeschiedenis van het meisje, dat bij hem in behandeling was.Hek van de damDe Leuvense jeugdpsychiater kreeg in eerste instantie veel bijval voor zijn initiatief. Al snel kwam er ook kritiek: gaat de dokter hier zijn boekje niet te buiten? Want wat met het beroepsgeheim? In de krant De Morgen zegt professor medisch recht Thierry Vansweevelt: "Ik begrijp zijn demarche vanuit een ethisch rechtvaardigheidsgevoel, maar zich beroepen op schuldig verzuim is juridisch helemaal verkeerd. Dat gaat alleen op als er dringend, acuut gevaar bestaat voor leven of gezondheid." De waarheid zou door het strafonderzoek naar voren komen, gaat hij verder. "Het is niet aan de arts om daarover te spreken. Anders is het hek van de dam en kan elke arts gaan citeren uit het medisch dossier."Vertrouwen eerder versterktCollega Herman Nys is niet zo streng voor Adriaenssens. Hij zegt, eveneens aan De Morgen: "Objectief gezien heeft hij het beroepsgeheim geschonden. Maar dat bestaat ook om de vertrouwensrelatie van patiënten met artsen mogelijk te maken. Bestaat hier het gevaar dat het vertrouwen van patiënten in artsen is geschaad? Ik denk het niet. Het zal hierdoor eerder worden versterkt."Verder rijst ook de vraag in hoeverre prof. Adriaenssens met zijn brief de onafhankelijkheid van het vooronderzoek schendt, evenals de privacy van zijn collega.