...

Het Federaal Kenniscentrum ging na hoe zes landen omgaan met hoogvariabele zorg. Allemaal landen die een case-based DRG-systeem hanteren. Die landen financieren ziekenhuizen op basis van Diagnostic Related Groups. Maar ze sluiten bepaalde dure en onvoorspelbare zorg daarvan uit en financieren die op een andere manier.Moeilijk te vertalenHoe dat systeem werkt is van land tot land verschillend. Sommige landen sluiten bepaalde patiënten uit, andere dure (genees)middelen of bepaalde diensten, nog andere sommige ziekenhuizen. De manier waarop deze uitzonderlijke zorg gefinancierd wordt kan ook sterk uiteenlopen: in sommige landen werkt men in sommige gevallen per prestatie, in andere met block grants. Men kan werken met aangepaste ligdagprijzen of over de kost van bijzondere zorg onderhandelen.Het KCE vindt het dan ook moeilijk haar bevindingen te vertalen naar een concreet advies voor de Belgische beleidsmakers in de gezondheidszorg. De gekozen methodes hangen samen met het globale systeem, en met bepaalde beleidskeuzes.Specifieke keuzes onderbouwenIn België heeft de minister al een Plan van Aanpak opgesteld. Waar de knelpunten schuilen, is volgens het KCE zo ook duidelijk. Het beleid moet in eerste instantie onderbouwde beslissingen nemen over welke patiëntengroepen, diensten of producten ze buiten de basisfinanciering (het Budget Financiële Middelen) wil brengen. Dat moet gebeuren in overeenstemming met de bredere doelstellingen (bijvoorbeeld de concentratie van complexe ingrepen, de organisatie van supraregionale zorg).Homogenere DRG's?Andere landen monitoren de DRG's, waken over de homogeniteit ervan, verhuizen patiënten naar andere groepen of creëren bijkomende groepen. Een probleem voor België is niet alleen dat het BFM veel gelaagder en minder transparant is dan de buitenlandse systemen, ons land heeft ook geen systeem om de kosten per patiënt in kaart te brengen.Naar zo een systeem moet er toegewerkt worden, vindt het KCE. Starten kan men daarbij met de ziekenhuizen die die kostengegevens wel al verzamelen, of met het systeem dat het KCE in opdracht van de minister had uitgewerkt om de kosten in ziekenhuizen toe te wijzen aan individuele verblijven.Stapsgewijze aanpakBij het invoeren van nieuwe financieringsmethoden moet men ook analyseren wat de invloed zal zijn op het globale budget en op dat van de individuele ziekenhuizen. Dat vraagt een stapsgewijze benadering met analyses van de data, een keuze uit de bestaande mechanismen zoals de conventies, simulaties,....Het KCE beveelt aan te beginnen met een proof of concept van een financieringssysteem in een domein waar al een organisatiemodel is uitgewerkt, dat de mogelijkheid biedt om de verantwoorde variatie in het zorgproces in het systeem te verwerken. Het Kenniscentrum denkt onder meer aan de beroertezorg.De juiste financieringsmethode zal ook afhangen van het type van zorg. Moet veel personeel beschikbaar zijn? Of is dure infrastructuur vereist? En van wie het financiële risico moet dragen. Wanneer men de financiering sterk laat afhangen van variabele elementen, is het risico voor degene die betaalt. Als men een vaste prijs hanteert, bijvoorbeeld per ligdag, komt het risico veel meer te liggen bij het ziekenhuis.KCE Report 302As