Vorige week organiseerde de Belgische Vereniging van Ziekenhuisdirecteurs een avond met standpuntbepaling over de ziekenhuisnetwerken. Bij wijze van inleiding gaven toplui van de Vlaamse, Brusselse en Waalse ziekenhuiskoepels hun visie. Het was ontluisterend...

Voor Zorgnet-Icuro - dat nu alle Vlaamse niet-universitaire, universitaire, openbare en private voorzieningen vertegenwoordigt - is het een uitgemaakte zaak: ziekenhuisnetwerken komen er. Is het niet tijdens deze legislatuur dan maar tijdens de volgende. Vlaanderen is er ook klaar voor, de netwerken - als het ware opgetrokken uit Vlaamse klei - zijn er al. Dat maakt de Artsenkrant-reeks over de netwerken trouwens duidelijk. Wrevel is er natuurlijk ook wel bij de Vlaamse ziekenhuizen, bijvoorbeeld over een inerte federale overheid en Vlaamse regelneverij.

Komt de communautaire vulkaan tot uitbarsting? Veel hangt af van de verdere opvolging van de contingentering.

En toen volgde het discours van de Waalse private ziekenhuizen - te vrezen valt dat de openbare Waalse instellingen nog veel destructiever zijn. Wallonië stelt het concept van het ziekenhuisnetwerk (nog) principieel in vraag. De Waalse klaagzang hield wel even aan. Bijvoorbeeld. Er zijn 'stand alone' centra die goed werk leveren. En netwerken brengen de zorgtoegankelijkheid in grote delen van Wallonië in het gedrang. En eerst zijn er investeringen nodig. En juridisch staan we nog nergens. De twee laatste bezorgdheden deelt Vlaanderen trouwens. De Brusselse private ziekenhuizen bekleden een soort middenpositie, 'optimism is a moral duty', luidt het daar.

Volgens de N-VA komt de communautaire vulkaan tot uitbarsting. Of dat zo is, valt af te wachten. In de gezondheidszorg hangt veel af van de verdere opvolging van de contingentering. Zeker is wel dat er een enorme kloof gaapt tussen de standpunten en visies in noord en zuid.

Vorige week organiseerde de Belgische Vereniging van Ziekenhuisdirecteurs een avond met standpuntbepaling over de ziekenhuisnetwerken. Bij wijze van inleiding gaven toplui van de Vlaamse, Brusselse en Waalse ziekenhuiskoepels hun visie. Het was ontluisterend...Voor Zorgnet-Icuro - dat nu alle Vlaamse niet-universitaire, universitaire, openbare en private voorzieningen vertegenwoordigt - is het een uitgemaakte zaak: ziekenhuisnetwerken komen er. Is het niet tijdens deze legislatuur dan maar tijdens de volgende. Vlaanderen is er ook klaar voor, de netwerken - als het ware opgetrokken uit Vlaamse klei - zijn er al. Dat maakt de Artsenkrant-reeks over de netwerken trouwens duidelijk. Wrevel is er natuurlijk ook wel bij de Vlaamse ziekenhuizen, bijvoorbeeld over een inerte federale overheid en Vlaamse regelneverij.En toen volgde het discours van de Waalse private ziekenhuizen - te vrezen valt dat de openbare Waalse instellingen nog veel destructiever zijn. Wallonië stelt het concept van het ziekenhuisnetwerk (nog) principieel in vraag. De Waalse klaagzang hield wel even aan. Bijvoorbeeld. Er zijn 'stand alone' centra die goed werk leveren. En netwerken brengen de zorgtoegankelijkheid in grote delen van Wallonië in het gedrang. En eerst zijn er investeringen nodig. En juridisch staan we nog nergens. De twee laatste bezorgdheden deelt Vlaanderen trouwens. De Brusselse private ziekenhuizen bekleden een soort middenpositie, 'optimism is a moral duty', luidt het daar.Volgens de N-VA komt de communautaire vulkaan tot uitbarsting. Of dat zo is, valt af te wachten. In de gezondheidszorg hangt veel af van de verdere opvolging van de contingentering. Zeker is wel dat er een enorme kloof gaapt tussen de standpunten en visies in noord en zuid.