...
Ook nieuw is de mogelijkheid die artsensyndicaten hebben om het akkoord te 'ontbinden van rechtswege' bij eenzijdig door de overheid opgelegde bezuinigingen. Geleerd en gelouterd door recente ervaringen moet dit de doktersbank een gevoel van veiligheid en grip op de gebeurtenissen geven. Of dat gevoel terecht is, is nog maar de vraag. Ongetwijfeld is de hervorming en modernisering van de accreditering een belangrijk punt. Daar kan niemand tegen zijn. Fundamenteel is het systeem - dat de eerste helft van de jaren 1990 onder luid protest tot stand kwam - zeker wel aan een opfrissing richting 21ste eeuw toe. Alvorens het zover is, zal er evenwel nog heel wat water naar de zee vloeien. Work in progress. Een primeur is het inleidende hoofdstuk waarin een langetermijnvisie uiteengezet wordt. Daar koopt het medisch korps niet onmiddellijk iets voor maar het kan wel cruciaal blijken voor het gezondheidsbeleid van dit land. Goede voornemens zijn een constante in dit akkoord. Ook bijvoorbeeld wat de administratieve vereenvoudiging betreft. Niemand is tegen, iedereen wil het. Vooraleer het realiteit is, zullen er echter nog massa's vergaderingen passeren en liters salivatie geproduceerd worden. Intentieverklaringen. Ze maskeren een cruciaal punt waarop dit akkoord schromelijk tekort schiet: geld om de motor te smeren. Een belangrijk manco, voor het tweede opeenvolgende jaar wordt de artsen een index door de neus geboord. Al vond de medicomut eindelijk wel zeven miljoen om tegemoet te komen aan een aloude (terechte) eis van de gynaecologen: een urgentietoeslag op de honoraria bij natuurlijke bevallingen.