...

Eind augustus, in volle zomer, bliezen een honderdtal adviserende artsen verzamelen in Elewijt. Ze organiseerden een Staten-Generaal. Dat was nodig. Sinds minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD) en de ziekenfondsen een pact sloten, rommelt het immers in het wereldje. De 250 à 300 adviserende artsen die ons land telt, zijn ongerust.Een van de assen in het pact De Block gaat over het statuut, de kerntaken en de toekomstige plaats van de adviserende artsen in de gezondheidszorg. Om de as verder uit te werken richtte men op Riziv- en kabinetsniveau twee werkgroepen op. Een eerste commissie buigt zich over het statuut van de adviserende artsen, terwijl een tweede werkgroep de kerntaken onder de loupe neemt. Bij de besprekingen in beide werkgroepen zijn de nationale administratieve en medische directies van de verzekeringsinstellingen betrokken maar de basis, zijnde de adviserende artsen zelf, helemaal niet.Dat steekt natuurlijk en dus besliste de Staten-Generaal in augustus om zelf ook een werkgroep 'statuut' en een werkgroep 'kerntaken' op te richten. Over de verschillende landsbonden heen stelt de commissie 'kerntaken' vast dat de problemen overal vergelijkbaar zijn. "In principe is de job van een adviserende arts waardevol en nuttig," zo luidt het. "Dat is de theorie. In de praktijk kunnen we echter ons werk niet meer naar behoren doen. Vandaar dat de aandacht van het debat in de werkgroep verschoof van kerntaken naar de context waarin adviserende artsen moeten werken." Met name laken de artsen de besparingen van de ziekenfondsen op administratie(kosten) en administratief personeel. Tot overmaat van ramp volgt de informatica de realiteit niet.Hoe dan ook blijft een kerntaak van de adviserende arts de beoordeling van de arbeidsongeschiktheid. Binnen Vlaan deren ziet men alvast in de opstart van een Vlaamse Sociale Bescherming (VSB) een mooie opportuniteit. Doordat de omkadering qua administratie, informatica en personeel schromelijk tekortschiet, kunnen adviserende artsen hun job niet langer inhoudelijk uitoefenen. Wat blijft zijn louter formalistische handelingen. Die evolutie wordt nog in de hand gewerkt door het slinkende aantal adviserende artsen. "Bij voorbeeld," zo licht onze gesprekspartner toe, "is er een explosieve toename van het aantal arbeidsongeschikten. Daarvoor tekende de overheid een re-integratietraject uit. Daar goed op inspelen, kunnen we evenwel niet. We geven statistieken door zonder in te gaan op de inhoudelijke aspecten."Ondertussen hebben de adviserende artsen aan de basis geen zicht op de activiteiten van de twee officiële werkgroepen. "Wat we wel weten is dat de belangen van de administratieve directies niet altijd gelijklopend zijn met de belangen van de medische directies," klinkt het. "En duidelijk is ook dat er zich een erg actieve discussie ontspint in beide commissies." Een certitude is tevens dat een strakke tijdslijn moet worden aangehouden. Wat impliceert dat op korte termijn knopen moeten worden doorgehakt.